காலோஸ்மி [சிறுகதை]

இக்கதை எழுதப்படும் நாளிலிருந்து^* ஓராண்டு, ஒரு மாதம், 25 நாட்கள் எதிர்காலத்தில்…

தீஸ் ஜனவரி மார்க்கிலிருந்த ‘காந்தி ஸ்மிருதி’ மாலை ஐந்து மணியின் குளிர்ச்சியில் சிலிர்த்திருந்தது. மஹாத்மா நினைவு நாள் என்பதையும் கடந்து ஜ‌னம் அதிகமில்லை.

மரணத்தை நோக்கி காந்தி இறுதியாக நடந்து சென்ற பாதையை அடையாளப்படுத்த‌ அவரது பாத ரட்சைகளின் வடிவை சிமெண்ட்டில் புல்வெளி நடுவே பதித்திருந்தனர்.

அங்கே ஓர் ஆணும் ஒரு பெண்ணும் அருகருகே முகம் பார்த்துக் கைப் பிடித்தவாக்கில் நின்றிருக்க, மற்றொரு பெண்மணி சற்று விலகி நின்று அவர்களைப் பார்த்திருந்தார்.

த‌ன் முகத்தைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் ஐஸ்க்ரீமைக் கண்ட குழந்தை கணக்காக தாராவின் கண்களில் வழியும் காதல் ஈஸ்வரனுக்குப் பிடித்தமானது, பெருமிதமானது. தனது அத்தனை வெற்றிகளையும் பிடித்த‌ பெண்ணின் பாதத்தில் சமர்ப்பித்து அவளது காதலை வென்றெடுப்பதையே ஓர் ஆண் ஆகச் சிறந்த பெருமையாகக் கருதுகிறான்!

முலைகள் அழுந்தும் கூச்சமின்றி ஈஸ்வரனைக் கட்டி அணைத்துக் கொண்டாள் தாரா. அவன் பக்கல் கொழுப்பு செழித்த அவளது கன்னத்தில் மென்முத்தமிட்டுச் சொன்னான் -

“பயப்படாதே! பத்திரமாப் போயிட்டு வா.”

தாரா தலையாட்டினாள். லேக்ரிமல் சுரந்த நீர் கண்களில் சூழ்ந்து நிற்கச் சொன்னாள் -

“ஐ லவ் யூ! வந்துடுவேன். வெய்ட் பண்ணு.”

“அதிகபட்சம் பத்து நிமிஷ வேலைதானே!”

“ம்.”

“அதுக்கு என்ன இத்தனை செண்டிமெண்ட்?”

“ஆனால் 77 வருடம் பின்னோக்கிய‌ பயணம்!”

“ஸோ வாட்? இன்று போய் நேற்று வா. ச்சியர்ஸ்!”

சட்டெனச் சுதாரித்துப் புன்னகை செய்தாள். ஈஸ்வரனிடமிருந்து விலகித் திரும்பினாள்.

பத்மஸ்ரீ பட்டம் பெற்றவரும், பழைய‌ ராஜ்ய சபா எம்பியும் (காங்கிரஸ்), ஹிந்துஸ்தான் டைம்ஸ் நாளேட்டின் அதிபரும், ஜிடி பிர்லா இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் அட்வான்ஸ்ட் சயின்சஸ் நிறுவனத்தின் புரவலருமான ஷோபனா பார்தியா அவளது கரம் பற்றிக் குலுக்கினார்.

“வரலாற்றை எழுதியவர் உண்டு; அதைப் பார்க்கப் போகும் முதல் ஆள் நீ. அவ்வகையில் நீல் ஆம்ஸ்ட்ராங், எட்மண்ட் ஹிலாரி வரிசையில் நிலைப்பாய். ஆல் த பெஸ்ட், தாரா!”

“நீங்களும் உங்கள் குடும்பமும் நம் நிறுவனமும் இல்லை எனில் இது சாத்தியமில்லை.”

“நாங்களும் நிறுவனமும் கருவிகள் ம‌ட்டுமே. உங்கள் மற்றும் அணியினரின் அறிவும் அர்ப்பணிப்பும் தோல்விகளில் துவளாத விடாமுயற்சியும்தாம் இந்த இடத்துக்குக் கொண்டு வந்து நிறுத்தி இருக்கிறது. நிறுவனம் உங்களால் பெருமை கொள்கிறது.”

“உங்கள் உற்சாகச் சொற்களுக்கு நன்றி!”

தாரா த‌ன் முதுகுப் பையிலிருந்து அதை எடுத்தாள். நான்கு டெமி சைஸ் புத்தகங்களை நெருக்கமாகப் பரப்பி வைத்த அளவில் கருப்பாகப் பளபளத்தது. சட்டெனப் பார்க்கும் எவருக்கும் இளைத்த இன்டக்ஷன் ஸ்டவ் என்று படும். அல்லது சிறிய எல்ஈடி டிவி என.

அதன் மேல் இடது ஓரத்தில் ஜிடி பிர்லா இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் அட்வான்ஸ்ட் சயின்சஸ் முத்திரை பொறிக்கப்பட்டிருந்தது. வலது ஓரத்தில் KALO’SMI என்று அச்சாகி இருந்தது. அதனருகே டிஜிடல் வெண் பொடி எழுத்துக்களில் Beta Version 1.25.786 என ஒளிர்ந்தது. பின்புறம் முழுக்க‌ ஆப்பிள் வெண்ணிறம். அதில் ‘RETURN’ என்ற பொத்தான் இருந்தது.

அது காலோஸ்மி என்ற பெயர் கொண்ட கால இயந்திரம். இப்போதைக்குக் காலத்தில் பின்னோக்கி மட்டும் போகலாம். அதிகபட்சம் 99 ஆண்டு. எந்நாளில் இருக்கிறோமோ அதே நாள், அதே நேரம் வேறு ஆண்டுக்கு நகரும். வேறு மாதம், வேறு தேதிக்குச் செல்ல முடியாது. புவி இடமும் மாறாது - காலம் மாறினாலும் எந்த இடத்தில் இருக்கிறோமோ அங்கேயேதான் இருக்கும். அதாவது காலம் (Time) மட்டும் நகரும், வெளி (Space) நகர்ச்சி இதில் சாத்தியமில்லை. அடுத்தடுத்த வெர்ஷன்களில் ஒவ்வொன்றாக‌ இவற்றை எல்லாம் சேர்க்க உத்தேசம். ஆனால் அதற்கு இன்னும் பல ஆயிரம் கோடி ரூபாய் பணம் தேவை.

ஏற்கெனவே முப்பத்து மூன்று ஆண்டுகளில் ஐயாயிரம் கோடி ரூபாய் விழுங்கி இருந்தது அப்பரிசோதனை. எனவே அடுத்தக‌ட்ட நிதியுதவிக்கு முன் காலோஸ்மி வெற்றிகரமாகச் செயல்படுகிறதா எனச் சோதித்துப் பார்த்து முடிவெடுக்க நினைத்தது நிர்வாகம். தவிர, அந்நாள் வரை அந்த ஆராய்ச்சியைப் பரம‌ ரகசியமாக வைத்திருந்தார்கள். இப்போது சோதனை முடிவுகளை ஊடகங்களில் அறிவிப்பதன் மூலம் சர்வதேசிய கவனத்தைக் குவிக்கலாம். எனவேதான் ஷோபனா பார்தியா அந்த‌ யோசனையை முன் வைத்தார்.

காலோஸ்மி பரிசோதனை பற்றி அவர்கள் மூவர் தவிர இன்னும் மூவருக்கு மட்டும்தான் மொத்த உலகிலும் தெரியும் - பாரதப் பிரதமர், மத்திய‌ உள்துறை அமைச்சர் மற்றும் அரசின் முதன்மை அறிவியல் ஆலோசகர். அவர்களுக்குச் சொன்னது கூட சட்ட விதிகள் காரணமாகவே. அம்மாதிரி தீவிரமான அறிவியல் சோதனைகளை அரசாங்கத்துக்கு அறிவிக்காமல் செய்து விட‌ முடியாது. குறிப்பாக நாட்டின் பாதுகாப்புக்குக் குந்தகம் விளைவிக்கும் அல்லது அதன் எதிர்காலத்துக்குப் பாதகம் உண்டாக்கும் சாத்தியமுள்ள‌ பரிசோதனைகள். அது சட்ட விரோதம் என்பது ஒருபுறம், அதன் பக்க விளைவுகளைக் கையாள அரசு மாதிரியான ஒரு பிரம்மாண்ட இயந்திரம் கைக்கு அருகே இருப்பது முக்கியம். எனவே ஷோபனா அவர்களுக்கு முறைப்படி அதை அறிவித்து இருந்தார்.

முடிவுகள் ஊடகத்துக்குப் போகும் முன் தன் பார்வைக்கு வர வேண்டும் என்று பிரதமர் கறாராகச் சொல்லி இருந்தார். தனியார் ஆய்வு நிறுவனம், முழுக்க சொந்த முதலீடு என்றாலும் அரசு கேட்டால் வளைந்து ஆக வேண்டும். ஷோபனா ஒப்புக் கொண்டார்.

*

காலோஸ்மியின் ஆக்கத்தை க்ரோனோ-போர்டேஷன் என்பார்கள். அந்தத் திட்டத்தின் டைரக்டர் ஈஸ்வரன். நாற்பதைத் தொட்டு நிற்கிறான் என்பது கன்னங்களில் நரைக்க ஆரம்பித்திருக்கும் ரோமங்களில் மட்டுமே தெரியும். தினமும் முகச் சவரம் செய்பவன் என்பதால் அதை வெற்றிகரமாக மறைக்க முடிந்தது. அங்கே அவனுக்கு அடுத்தபடியாக‌ - ச‌மயங்களில் இணையாகக் கூட‌ - இருப்பவள் ப்ரொஜெக்டின் சீனியர் மேனேஜர் தாரா.

ஈஸ்வரனுக்கு ஐந்தாறு வருடம் பிந்திப் பிறந்தவள் தாரா. பிஎஸ்சி, எம்எஸ்சி, பிஹெச்டி எல்லாமும் இயற்பியலில். இருபத்து ஐந்து வயதில் அவள் டாக்ட்ரேட் வாங்கிய போது சுற்றமும் நட்பும் வாயைப் பிளந்து நின்றது. அம்மா திருஷ்டி கழித்து நெருப்பில் எறிந்த‌ போது படபடவென வெடித்தது. மறு வாரம் ஜிடி பிர்லா இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் அட்வான்ஸ்ட் சயின்சஸில் ரிஸ‌ர்ச் அசோஸியேட்டாகச் சேரச் சொல்லி அழைப்பு வந்தது. அவள் அங்கு வேலைக்கு வருவதற்கு ஈராண்டுகள் முன்பிலிருந்து ஈஸ்வரன் பணியில் இருக்கிறான்.

வேலைக்குச் சேர்ந்த முதல் நாளில் இருந்து ஈஸ்வரனைப் பார்க்கிறாள். அவனைத்தான் அவளுக்குப் பட்டியாக (Buddy) நியமித்திருந்தார்கள். அதாவது அவளுக்கு வேலை கற்றுக் கொடுத்து, சந்தேகங்கள் நிவர்த்தி செய்து, நிறுவன வழமைகள் பழக்கி முழுமையான ஊழியர் ஆக்க வேண்டியது அவன் பொறுப்பு. விஷயங்களை விளக்கிக் கற்பிப்பதில் அவன் விற்பன்னன், வித்தகன். விஞ்ஞான‌ம் என்றாலும், அதற்கு அப்பாலும் சரியான உதாரணங்கள் கொண்டு புரிய வைப்பான். தாராவுக்கு ஈஸ்வரனை ஐன்ஸ்டைனின் இரு மேற்கோள்களோடுதான் எப்போதும் பொருத்திக் கொள்ள முடியும் – “If you can't explain it simply, you don't understand it well enough.” மற்றும் “Example isn't another way to teach, it is the only way to teach.” முதல் நாளில் இருந்தே அவனை ஆவென்று பார்க்க ஆரம்பித்தவள் இன்னும் அதிலிருந்து இறங்கி வரவே இல்லை - இந்தப் பத்து ஆண்டுகளில் நட்பாகி, ஈர்ப்பாகி, காதலாகி என அவர்களின் உறவு என்ன‌ உருவெடுத்தாலும் கூடியபடிதான் இருக்கிறது.

தாராவும் சளைத்தவள் அல்ல. இரு கை தட்டினால்தான் ஓசை. காதலுக்கு மட்டுமல்ல; கற்பித்தலுக்கும் பரஸ்பரம் முக்கியம். என்னதான் நல்லாசிரியர் எனினும் மாணவன் சமர்த்துதான் அவன் பெற்றுக் கொள்ளும் அளவையும் வேகத்தையும் தீர்மானிக்கிறது. தாராவுக்குக் கற்பூர புத்தி என்பதால் எளிதில், விரைந்து எல்லாம் பழகிக் கொண்டாள். எனவே துரிதப் புரிதல், துல்லிய‌த் தீர்வு, புத்தாக்கச் சிந்தை என‌ ஈஸ்வரனுக்கும் அவள் மீது பிரமிப்பு இருந்தது. அந்த மரியாதை சீக்கிரத்திலேயே பிரியமாகப் பரிணமித்தது. சிஷ்யை என்பதில் இருந்து சக ஊழியை ஆக சில தினங்களிலேயே மாறிப் போனாள். அடுத்து வந்த ஆண்டுகளில் சில புள்ளிகளில் அதையும் தாண்டி குருவாகிப் போனாள்.

பல சமயம் இருவரும் பேசிக் கொள்ளாமலேயே மற்றவர் என்ன சொல்ல வருகிறார் என உணர்ந்து செயல்படுமளவு பரஸ்பரம் புரிதல் இருந்த‌து. காலப் பயணம் தொடர்பான‌ ஆராய்ச்சி வேலையில் எத்தனையோ கடுமையான விவாதங்களை எதிரெதிர் தரப்பில் நின்று நிகழ்த்தி இருக்கிறார்கள், ஆனால் எதிலும் தன்முனைப்பு எட்டிப் பார்த்ததில்லை. ஒருவரிடமிருந்து மற்றவர் எதைக் கற்றுக் கொள்ளலாம் என்ற நம்பிக்கையே இருக்கும்.

அதனால்தான் மனக்கிலேசம் இல்லாத காதலர்களாக அவர்களால் பல்லாண்டுகளாக‌ இருக்க முடிந்தது. ஜாடிக்கு ஏற்ற மூடி என்பது மாதிரி அவர்களின் ஜோடி அமைந்தது.

அந்த அலுவலகத்திலும் சரி, வெளியிலும் சரி, ஈஸ்வரனை அடைய விரும்பிய‌ பெண்கள் உண்டு. தாராவிடம் காதலைச் சொல்லி மண்டியிட்ட ஆண்கள் உண்டு. ஆனால் வெகு சீக்கிரமே அவர்கள் எல்லோரும் தன்னை விடப் பொருத்தமான ஜோடியாக ஓர் ஆள் இருப்பதை உணர்ந்து கொண்டு வாழ்த்தி விட்டோ வசை பாடியோ தாமாக விலகினர்.

காலோஸ்மி திட்டத்தை வெற்றிகரமாக முடித்துச் சோதித்துப் பார்த்த பின் திருமணம் செய்து கொள்ளலாம் எனத் தீர்மானித்திருந்தனர். (“உட்கார்ந்து ரிஸர்ச் செய்யறதுதான் வசதி; படுத்துட்டே பண்றது சரி வராது!” என்று தாரா சொல்லி விட்டாள். “நீ வேணும்னா மேல ஏறி உட்கார்ந்துக்க, தாரா. ஈஸி!” என ஈஸ்வரன் பேசிப் பார்த்தும் நடக்கவில்லை.)

ஈஸ்வரனுக்கு முப்பத்தைந்து, தாராவுக்கு முப்பது என்றிருந்த போது எடுத்த முடிவு அது. இன்று, நாளை என இழுத்து திட்டம் இந்நிலை அடைய ஐந்தாண்டு ஆகி விட்டது. இந்தப் பரிசோதனையை முடித்துத் திரும்பியதும் ஃபிப்ரவரியில் கல்யாணம். திருமணத்தில் சாதி வேறுபாட்டை பணமும் பெண்ணின் மனோபலமும் சரி கட்டும். இரு வீட்டாரும் பேசி, திருமணம் நிச்சயம் செய்து, வீடு, அலுவலகம், சொந்தம், பந்தம், சுற்றம், நட்பு என எல்லோருக்கும் பத்திரிக்கை வைத்தாயிற்று. கல்யாணத்துக்கு இன்னும் பதினைந்து நாட்களே இருந்தன. இன்னும் சொல்லப் போனால் காலோஸ்மி பரிசோதனை நாளின் அடிப்படையிலேயே இரு வார இடைவெளி விட்டுக் கல்யாணத் தேதி குறித்திருந்தார்கள்.

காலப் பயணத்துக்குப் பின் ஏதும் சிறு உபாதைகள் தாராவின் உடலில் இருந்தாலும் அவற்றைச் சரி செய்து கொள்ள நடுவிலுள்ள‌ நாட்கள் உதவும் என்பதுதான் கணக்கு.

*

ஜிடி பிர்லா இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் அட்வான்ஸ்ட் சயின்சஸ் சென்னை கிழக்கு கடற்கரைச் சாலையில் பத்து ஏக்கர் பரப்பில் அமைந்திருந்தது. வெளியிருந்து பார்ப்போருக்கு அது ஓர் ஆராய்ச்சிக்கூடம் என்பதே தெரியாது. சிறிய எழுத்துக்களில்தான் பெயர் பலகை இருக்கும். பலரும் அது ஏதோ ஒரு கறுப்புப் பணக்காரரின் பீச் கெஸ்ட் ஹவுஸ் என்றே எண்ணிக் கடப்பார்கள். அங்கே கிட்டத்தட்ட ஐம்பது பேர் பணியில் இருந்தார்கள். அதில் முப்பது பேருக்கு மேல் தேர்ந்த‌ இயற்பியல் விஞ்ஞானிகள். மீத ஆட்கள் பாதுகாப்புக்கு, பராமரிப்புக்கு, நிர்வாகத்துக்கு. காலோஸ்மி தவிர‌ மற்ற ஆய்வுகளும் அங்கு நடந்தன.

மாதம் ஒரு முறை ஷோபனா பார்தியா அங்கு வந்து போவார். ஆராய்ச்சி முன்னேற்றம் பற்றி ஈஸ்வரனும் தாராவும் விளக்குவார்கள். மேலோட்ட பவர்பாயிண்ட் ப்ரசன்டேஷன் அவருக்கு உவப்பில்லை. விரிவாக, விளக்கமாக எழுதப்பட்ட கோப்புகள் அவர் விருப்பம். அதையும் மீறினால் வீடியோக்கள், அனிமேஷன்கள் அல்லது நேரடிக் காட்சிகள். அப்படி இருந்தால்தான் என்ன நடக்கிறது என்பது துலக்கமாகப் புரிந்து துல்லியமான முடிவுகள் எடுக்க முடியும். அவருக்கென தனி அறை அங்கே இருந்தது. அதில் அவர் இருக்கைக்குப் பின் மூன்று படங்கள் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும். இடப் புறம் ஷோபனாவின் தாத்தா ஜிடி பிர்லா, வலது பக்கம் அவரது தந்தை கேகே பிர்லா, நடுவில் மஹாத்மா காந்தி!

ஷோபனாவின் தந்தையார் காலத்தில் அந்த ஆராய்ச்சிக்கூடம் தொடங்கப்பட்ட போது அவரது அறையாக அது இருந்தது. அப்போது இரண்டு படங்கள் மட்டும் இருந்தன. அவர் எதுவென்றாலும் புகைப்படத்திலிருக்கும் காந்தி பாதம் பணிந்துதான் தொடங்குவார் என்பார்கள். அது த‌ன் தந்தையிடமிருந்து - அதாவது ஷோபனாவின் தாத்தாவிடமிருந்து - அவருக்கு வந்த பழக்கம். ஜிடி பிர்லா காந்தியோடு நேரடியாகப் பழகியவர். சொல்லப் போனால் காந்திக்கு நண்பராக‌ விளங்கியவர். காந்தி இறுதி நாட்களில் புது தில்லியில் இருந்த பிர்லா இல்லம் அவருக்குச் சொந்தமானதே. அதுதான் இப்போது காந்தி ஸ்மிருதி. அதனால்தான் தங்கு தடையின்றி உரிமையாக அங்கே சோதனைக்கு இறங்க முடிந்தது.

எட்டு மாதங்கள் முன் எல்லாம் தயார் என்று சொல்லி ஈஸ்வரனும், தாராவும் ஷோபனா பார்தியாவைச் சந்தித்துச் சொன்ன போது மிக‌ உற்சாகமாகி அதைப் பெரிய அளவில் பரிசோதனை செய்து பார்த்து விட்டு ஊடகங்களில் அறிவிப்பு வெளியிடலாம் என்றார்.

இப்போது உயிருடன் இல்லாத ஒரு பேராளுமையின் காலத்துக்குப் போய் அவருடன் ஒரு செல்ஃபி எடுத்துப் போடுவது என்பதுதான் அத்திட்டம். கேட்டதும் விஞ்ஞான மூளைக்கும் வியாபார மூளைக்குமான வித்தியாசத்தை உணர்ந்து வியந்தனர் ஈஸ்வரனும் தாராவும்.

மிக‌ இயல்பாகவே மஹாத்மா காந்தி பெயர்தான் முதலில் வந்தது. பிர்லா குடும்பத்துக்கு நெருக்கமானவர் என்ற வகையில் அது ஷோபனாவுக்கும் உவப்பான தேர்வாக இருந்தது. நேதாஜியின் மரண மர்மம் காரணமாக அவரையும் பரிசீலித்தார்கள். நேரு, அம்பேத்கர், பெரியார், அன்னை தெரசா, இந்திரா காந்தியின் பெயர்களும் விவாதத்தில் அடிபட்டன‌.

ஈஸ்வரன் ஐன்ஸ்டைனின் பெயர் சொன்னான். வீட்டில் தன் அறையில் அவன் மாட்டி வைத்திருக்கும் ஒரே படம் ஐன்ஸ்டைனுடையது. தன் இயலின் பிதாமகரைச் சந்திப்பது என்பது ஒரு கலவி உச்சத்தை விடவும் உற்சாகமானது. அதுவும் தான் கண்டு சொன்ன பொதுச் சார்பியல் தத்துவம் காலப் பயணத்தின் சாத்தியத்தைத் திறந்து வைத்திருப்பது குறித்து அவர் தன் வாழ்வின் பிற்பகுதியில் சங்கடமாகவே உணர்ந்தார். அவரது சிறப்புச் சார்பியல் தத்துவம் சில ஆண்டுக‌ளுக்கு முன் ஹிரோஷிமாவிலும் நாகாசாகியிலும் அணு குண்டுகளாக வெடித்துக் கொத்துக் கொத்தாக மக்களைக் கொன்றிருந்தன. அவர் மரிப்பதற்குச் சில மணி நேரம் முன் விட்டுச் சென்ற அலங்கோலமான அவரது பணி மேசையின் கறுப்பு வெள்ளைப் புகைப்படம் வரலாற்றில் பதிவாகி இருக்கிறது. தனது இறுதிக் கணங்களில் ஐன்ஸ்டைன் என்ன நினைத்தார், அவரது முகம் எப்படி இருந்தது என்று பார்க்க வேண்டும், அதைப் படமெடுக்க வேண்டும் என ஈஸ்வரன் விரும்பினான். அதிலிருந்தது நிறைவா, பெருமிதமா, குற்றவுணர்வா, அமைதியா என அறிய வேண்டும்.

சாவு பற்றிக் கேட்டதும் 99 ஆண்டு என்ற‌ வரையறையை விரிவாக்க‌ முடிந்தால் ஆதித்த கரிகாலன் கொலையுண்டதைப் பார்ப்பதே தனது தேர்வாக இருக்கும் என்றாள் தாரா.

ஆனால் காந்திதான் இறுதியில் ஜெயித்தார். ஈஸ்வரனின் முன்மொழிவிலிருந்து இறுதிக் கணம் என்பதை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு காந்தியின் மரணத்துக்கு முன் அவரோடு செல்ஃபி என்று தாரா யோசனை சொல்ல, ஷோபனாவுக்கும் அது பிடித்துப் போன‌து. டைம் இதழில் 20ம் நூற்றாண்டின் மனிதர் என்ற தேர்வில் ஐன்ஸ்டைனிடம் காந்தியார் தோற்றதற்குச் சிறந்த பழிவாங்கலாக அது அமையும் என்று அவருக்குத் தோன்றியது.

ஈஸ்வரனுக்கும் அத்தருணம் ஐன்ஸ்டைனின் இறுதி நிமிடங்களை விட முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது எனச் சமாதானம் ஆனான். தவிர‌ இரு பெண்கள் ஒரு மனதாக‌ முடிவெடுத்த பின் அதில் ஆண் மறுக்க ஏதுமில்லை. எனவே, அவனும் அதனை ஏற்றுக் கொண்டான்.

காந்திக்கு நேர் எதிர் அரசியல் செய்யும் இன்றைய பிரதமர் ஆட்சேபம் தெரிவிப்பாரோ எனத் தாரா கவலைப்பட்டாள். அந்தப் பிம்பத்தை மாற்றவே பரிசோதனை வென்றதும் இத்திட்டத்தில் தானும் பங்குதாரர் போல் காட்டிக் கொள்வார் பார் என்றான் ஈஸ்வரன்.

முயல் குட்டி போன்ற‌ தாரா அதற்குப் பரிசோதனை எலியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டாள். அவள் காந்தி இறந்த நாளுக்குப் போய் அவர் கோட்ஸேவால் சுடப்படும் முன் காந்திக்கு அருகே நின்று ஒரு செல்ஃபி எடுத்துக் கொண்டு வந்து விட வேண்டும் என்பதே இலக்கு.

ஷோபனாவுக்கு விஷயத்தைச் சொல்லும் முன்பே சிறிய அளவிலான சோதனைகளை காலோஸ்மியில் செய்து பார்த்திருந்தனர். முன்பெல்லாம் நாயையோ பூனையையோ இம்மாதிரி பரிசோதனைகளில் பயன்படுத்துவார்கள். இப்போது முன்னேறி விட்டோம்.

நாய் உருவம் கொண்ட‌ ஒரு சிறிய ரோபோவை அனுப்பி வைத்தனர். எளிய நடமாட்டம் கொண்டது அது. அதன் கண்களில் கேமெரா இருந்தது. காலோஸ்மியின் கருப்புப் புறம் நுழைந்து வெண் பக்கத்தில் வெளியேறும். அங்கே சில புகைப்படங்கள் எடுக்கும், பின் வெண் புறத்தில் நுழைந்து கருப்புப் பக்கத்தில் வெளியேறிடும். அதன் மெமரி கார்டில் சேகரமாகியிருந்த‌ புகைப்படங்கள் அந்த இடம் பழைய காலத்தில் இருந்த விதத்தைப் பிரதிபலித்தன. அதைப் பல இடங்களில், பல ஆண்டுகளுக்கு முன் போய் சோதித்தனர்.

பிறகு ஈஸ்வரனும் தாராவும் நேரடியாகத் தாமே சென்ற ஆண்டுக்குப் போவது, மூன்று வருடத்துக்கு முன் போவது எனச் சில முயற்சிகள் செய்து பார்த்தனர். நிரூபணத்துக்குச் செல்பேசியில் சில படங்கள் எடுத்தனர். எனவே இருவருக்கும் காலப் பயணம் புதிதல்ல.

ஆனால் 77 ஆண்டுகள் பின்னோக்கிப் போவது என்பது இதுவரை செய்ததில்லை. எனவே ஈஸ்வரனுக்கு அவளை அதில் ஈடுபடுத்தத் தயக்கம் இருந்தது. அதற்கு முன்பாகத் தானே அதைப் பிரதி செய்து முழுமையான‌ காலப் பயணம் செய்து பார்க்கத் தீர்மானித்தான்.

*

கேகே பிர்லா காலம் வரை அந்நிறுவனத்தில் காலப் பயண ஆராய்ச்சிக்கு ‘ப்ரொஜெக்ட் சிடிசி’ என்றுதான் பொதுவாகப் பெயரிட்டிருந்தார்கள். அதாவது CTC - Closed Timelike Curve.

காலம் - வெளி நாற்பரிமாணத்தில் CTC என்ற‌ மூடிய‌ சுழற்பாதைகளைக் கண்டறிவது அல்லது உருவாக்குவதே காலப் பயணம் மேற்கொள்ள வழி. ஷோபனா வந்த போது அத்தகு வறட்டுத் தொழில்நுட்பப் பெயர்களை விரும்பாமல் இந்திய அறிவியல் உலக வழக்கப்படி இந்து ஆன்மிகத் தளத்திலிருந்து அதற்கு ஒரு பெயர் வைக்க முற்பட்டார்.

அப்போது அவர் கண்ணில் சிக்கியதுதான் பகவத் கீதையின் 11வது அத்தியாயத்தின் 32ம் ஸ்லோகத்தில் வரும் “நானே காலம்” என்று கிருஷ்ணர் சொல்லும் காலோஸ்மி என்ற வரி. ஆனால் அவ்வரியில் அதற்கடுத்து வரும் சொற்களை ஷோபனா கவனிக்கவில்லை.

காலப் பயணம் நிகழ CTC-கள் அவசியம். கடக்கக்கூடிய புழுத்துளை (Traversable Wormhole) என்பது அதில் ஒன்று. டிப்லர் சிலிண்டர் இன்னொன்று. இப்படிப் பல சாத்தியங்களுண்டு.

காலோஸ்மி என்ற அந்த‌க் கருவி புழுத்துளை ஒன்றைச் செயற்கையாக‌, தற்காலிகமாக உருவாக்கி அதன் மூலம் செயல்படுகிறது. எந்த ஆண்டு என்று அதில் உள்ளீடு செய்ததும் அடுத்த சில நிமிடங்களில் அது ஒரு புழுத்துளையை உண்டாக்கும். அதன் ஒரு முனை நடப்புக் கணத்திலும் மறுமுனை உள்ளிடப்பட்ட அக்கடந்த கால‌ வருடத்திலும் இருக்கும்.

இப்போதைக்கு அந்த இயந்திரம் பூமியில் நூறு கிலோகிராம் எடை கொண்ட பொருளை நிகழ் காலத்திலிருந்து கடந்த காலத்துக்கு எடுத்துப் போக வல்லது. எனவே உத்தேசமாக ஒரு மனிதனைக் காலப் பயணம் எடுத்துப் போக அதனால் முடியும். அதிகபட்சம் ஒரு மணி நேரம் அதன் ஆயுள். அதற்குள் இறந்த‌ காலத்தின் மறுமுனையில் நுழைந்து இந்த முனைக்கு வந்தால் நிகழ் காலம்! அவ்வளவுதான் அதன் மேலோட்டச் செயல்முறை.

அப்படி வருகையில், போக, வர ஆகும் பயண நேரம், கடந்த காலத்தில் தங்கிய‌ காலம் - இந்த அளவு மட்டுமே நிகழ்காலத்தில் நகர்ந்திருக்க வேண்டும். தவிர, புழுத் துளையில் போகும் போதும், திரும்பும் போதும், காலச் சுருக்கம் (Time Dilation) ஏதும் நிகழக்கூடாது. நிகழ்ந்தால் பயணியின் வயதில் குழப்பம் உண்டாகும். இதெல்லாம் சரியாக இருந்தது.

ஆனால் சூட்சமம் அதில் கடந்த காலத்திற்குப் போய் அவர்களால் என்ன செய்ய முடியும் என்பதில் இருக்கிறது. முதலில் புழுத்துளை வழி பயணிப்பவர் பாதுகாப்பாகப் போய்ச் சேர முடிய வேண்டும். முடிந்தது. அப்புறம் போகிறவரின் சிந்தனை, ஞாபகம் எல்லாம் சிதைவுறாமல் இருக்க வேண்டும். இருந்தன. அடுத்து கடந்த காலத்தில் நடப்பனவற்றை பார்க்கவும், கேட்கவும், நுகரவும், ருசிக்கவும், உணரவும் இயல‌ வேண்டும். இயன்றன.

அதற்கு அடுத்து, போகிறவரைக் கடந்த காலத்தில் இருப்பவர்கள் பார்க்கவும், கேட்கவும் முடிய வேண்டும். அது நடக்கவில்லை. அப்படி ஒருவர் அந்தச் சூழலில் இருப்பதையே அவர்களால் உணர முடியவில்லை. அமானுஷ்யப் படங்களில் பேய் எவர் கண்களுக்கும் தெரியாமல் இருப்பது போல்தான் போய் வர‌ முடிந்தது. கடைசியாக, கடந்த காலத்தில் இருக்கும் பொருட்களை‍ நகர்த்துவது உள்ளிட்ட‌ விஷயங்களைக் காலப் பயணியால் செய்ய இயல வேண்டும். அதுவும் முடியவில்லை. சுருங்கச் சொன்னால் காலோஸ்மி வழியே இறந்த காலத்துக்கு சென்றால் அங்கே வேடிக்கை மட்டுமே பார்க்க முடிந்தது.

அவர்களுக்குக் காலப் பிரயாணத்தின் எல்லைகள் பிடிபடவே கொஞ்ச‌ காலம் பிடித்தது. கடந்த நான்காண்டுகள் இந்த விளிம்புகள் தொடர்பான ஆராய்ச்சியில்தான் கழிந்தன‌.

அவர்களின் ஆய்வுக்கூடத்தில் ஆறு மாதத்துக்கு முன் பழைய‌ சிசிடிவி கேமெராக்களை நீக்கி விட்டு சக்தி வாய்ந்த புதிய கேமெராக்கள் நிறுவி இருந்தார்கள். இரண்டாண்டுகள் சிசிடிவி பேக்கப் எடுப்பது அவர்கள் வழக்கம். காலோஸ்மியை சிசிடிவி கேமெரா இருந்த ஓர் இடத்தில் கொண்டு போய் வைத்து ஓராண்டு பின்னோக்கிப் போய் காலப் பயணம் செய்தனர். நாய் ரோபாவின் கேமெராவில் பழைய சிசிடிவி மாடல் பதிவாகி இருந்தது. ஆனால் ஓராண்டு முந்தைய அதே நாளின் சிசிடிவி பேக்கப்களை ஓட்டிப் பார்த்த போது அதில் ரோபோ நாய் வந்து போவது பற்றி ஒரு தடயமும் இருக்கவில்லை. எனவே கடந்த காலத்தில் இருப்பவர்கள் காலப் பயணிகளைப் பார்க்க முடியாது என்பது உறுதியானது.

காலப் பயணத்தில் இரண்டு விஷயங்கள் செய்யலாம். எதையும் தொந்தரவு செய்யாமல் வேடிக்கை பார்ப்பது ஒன்று. மற்றது கடந்த காலத்தில் நடந்த விஷயங்களை மாற்றுவது. முதலாவதில் அறிதல் மட்டுமே நோக்கம். அதாவது நாம் அறியாத ரகசியங்களை அந்தக் கணத்துக்கே போய் தெரிந்து தெளிந்து கொள்ளலாம். உதாரணமாக திருட்டு மாதிரி ஒரு குற்றத்தை யார் செய்தது எனக் கண்டுபிடிக்கலாம். இது சிக்கல் இல்லாதது. வரலாற்றை மாற்றாது. மாறாக‌, இரண்டாவது விஷயம் Causality என்ற‌ காரண காரியத் தொடர்பைக் குழப்பி விடும். அதனால் பார தூர விளைவுகள் உண்டாகும். வரலாற்றைக் குலைக்கும்.

உதாரணமாகச் சில மாதம் முன் கை தவறிக் கீழே விழுந்து உடைந்த‌ ஒரு கண்ணாடிப் பொருளைக் காலப் பயணத்தில் சம்பவம் நடந்த‌ நாளுக்குச் சென்று, கீழே விழும் முன்பு பிடித்துக் காப்பாற்றி விடலாம். சில வருடம் முன் நெடுஞ்சாலையில் இருந்த பெரிய கல் ஒன்றில் அதிவேகமாக வந்த கார் ஏறித் தூக்கி எறியப்பட்டுக் குட்டிக்கரணம் அடித்ததில் கால் முறிந்து ஆயுள் முழுக்கப் படுக்கையில் இருக்கும்படியாக ஆகி விட்ட ஒருவரைச் சரியாக அதே தேதிக்குப் போய்ச் சாலையில் இருந்த அக்கல்லை அப்புறப்படுத்துவதன் மூலம் காப்பாற்றி இப்போது உடலில் சிறிய கீறல் கூட இல்லாமல் நடமாட வைக்கலாம்.

இவற்றைப் பெரிய சம்பவங்களுக்கு நீட்டித்துப் பார்த்தால் தேசத்தின் அல்லது உலகின் சரித்திரத்தையே கூட மாற்றி விட முடியும். உதாரணமாக காலப் பயணம் செய்து போய் நாஜி முகாம்கள் அமைக்கும் முன், இரண்டாம் உலகப் போரைத் தொடங்குவதற்கு முன் ஹிட்லரைக் கொன்று விட்டால்? பல நாடுகளின் வரலாறே மாறிப் போய் விடுமல்லவா!

இப்படி ஒவ்வொருவரும் காலப் பயணம் செய்து வரலாற்றைச் சிதைக்க ஆரம்பித்தால்? எத்தனை வித மாற்று வரலாறுகள் கிளை பிரியும்! அவை ஒன்றுடன் ஒன்று முரண்படும்.

எல்லாவற்றையும் விட மோசமான சூழல் ஒருவர் காலத்தில் பின்னோக்கிப் போய் தனது சொந்தத் தாத்தாவைக் கொன்று விட்டால் அவருக்குப் பிள்ளை பிறக்காது, எனில் காலப் பயணம் செய்பவரே பிறக்க முடியாது, பிறகு எப்படி அவர் காலத்தில் பயணம் செய்து போய்த் தாத்தாவைக் கொல்ல முடியும்? குழப்பமான முரண்நிலை. Grandfather Paradox!

முப்பது ஆண்டுகள் முன்பு ஸ்டீஃபன் ஹாக்கிங் தன் ஆய்வுக் கட்டுரை ஒன்றில் காலப் பயணம் சாத்தியமில்லை என்று சொல்லி Chronology Protection Conjecture சித்தாந்தத்தை முன் வைத்தார். அதாவது இயற்பியல் விதிகள் காலப் பயணத்தைத் தடுக்கும். வரலாறு மாறி விடும் ஆபத்து இருப்பதால் காலப் பயணத்துக்கான சாத்தியம் கொண்ட‌ CTC-க‌ள் உருவாவதைப் பிரபஞ்சம் எப்படியேனும் தடுத்து விடும். வரலாறு ஒரு போதும் மாறாது. அதனை ஒட்டிக் கதை எழுதியவர்கள் காலப் பயணத்துக்கான வழிகளை நெருங்கும் விஞ்ஞானிகளைப் பிரபஞ்சம் கொல்லுமளவு போகும் என்றெல்லாம் புனைந்தார்கள்.

காலோஸ்மி வெற்றிகரமாக அதை உடைத்தது. ஈஸ்வரனும் தாராவும் வெற்றிகரமாகக் காலத்தில் பின்னோக்கிப் போய் விட்டு நிகழ் காலத்துக்கு முழுதாகத் திரும்ப முடிந்தது.

எனில் வரலாற்றை மாற்ற முடியுமா? இல்லை. இங்கு வேறொரு விதி வென்றது. இகோர் டிமிட்ரியெவிச் நோவிகோவ் என்ற ரஷ்ய விஞ்ஞானி சொன்ன‌ Self-consistency Principle!

அதாவது கடந்த காலத்தை மாற்றக்கூடிய செயல் ஏதும் இருந்தால் அது நடப்பதற்குரிய நிகழ் தகவு பூஜ்யம் என்கிறது இந்தக் கருதுகோள். எனவே காலப் பயணம் செய்தாலும் ஒருவரால் வரலாற்றை மாற்றக்கூடிய எந்த வேலையையும் செய்ய முடியாது. பிரபஞ்சம் அந்தச் செயல்களை ஒடுக்கி விடும் - அதன் நோக்கம் வரலாறு சுத்தமாகக் குழப்பமற்று இருக்க வேண்டும் என்பதே. ஆனால் ஹாக்கிங் சொன்னது போல் காலப் பயணத்தைத் தடுப்பதன் மூலமாக அல்லாமல் காலப் பயணத்தை அனுமதித்து விட்டு, வரலாற்றைத் திருத்த வல்ல செயல்களை மட்டும் தடுத்து விடுகிறது என்பது நோவிகோவின் கட்சி.

ஈஸ்வரனுக்கும் தாராவுக்கும் கடந்த காலப் பயணத்தின் போது அங்கிருப்போர் தம்மை உணர முடியாது இருப்பதும், தாம் கடந்த காலத்தில் பொருட்களை அசைக்க முடியாமல் இருப்பதற்கும் காரணம் இதுதான் என்பது புரிந்தது. பிரபஞ்சத்தின் வடிவமைப்பு மற்றும் இயங்கு விதிகள் குறித்த வியப்பை இரவெல்லாம் விவாதித்தபடி இருந்திருக்கிறார்கள்!

காலோஸ்மி வழி கடந்த காலம் செல்லும் ஒரு பயணியால் அதிகபட்சம் செய்ய முடிந்தது செல்பேசிக் கேமெரா வழி அங்கு நடப்பனவற்றைத் தெளிவாகப் படமெடுக்க முடிந்தது.

அதைப் புரிந்து கொண்டதால்தான் ‘காந்தியுடன் ஒரு செல்ஃபி’ சேலஞ்ச் உருவானது!

*

ஆறு ஆண்டு முன் ஸ்டீஃபன் ஹாக்கிங் செத்துப் போனார். அன்றைய தேதியில் உலகின் முதன்மையான இயற்பியலாளர். அதிலிருந்து ஒன்பது வருடம் முன்பாக‌, ஜூன் 6, 2009 அன்று அவர் ஒரு பார்ட்டி நடத்தினார். காலப் பயணிகளுக்கான பிரத்யேக விருந்து அது. பலூன்கள், ஷாம்பெய்ன்க‌ள், சிற்றுண்டிக‌ள் என அமர்க்களப்பட்டது. ஆனால் விஷயம் என்னவெனில் அந்தப் பார்ட்டிக்கு அழைக்கும் அறிவிப்பை அந்நிகழ்வு நடந்து முடிந்த பிறகே வெளியிட்டார். நாள், நேரம், இடம் பற்றிய குறிப்புகள் அதில் இருந்தன. அந்த அழைப்பிதழ் பத்திரமாக‌ எதிர்காலத்தில் இருக்கும் எனக் கொண்டால் காலப் பயணம் சாத்தியமாகும் போது யாராவது அந்தப் பார்ட்டிக்கு வர‌ வேண்டும். அப்படி யாருமே வர வில்லை என்று சொல்லி அதனால் காலப் பயணம் சாத்தியம் இல்லை என அறிவித்தார்.

காலோஸ்மியில் தாராவை காந்தியைப் பார்க்க‌ அனுப்பும் முன் ஒரு பரிசோதனையாக ஹாக்கிங்கின் டைம் ட்ராவலர் பார்ட்டிக்குச் சென்று வர‌ முடிவு செய்தான் ஈஸ்வரன்.

அவன் அதைப் பற்றி முதல் முறை கேள்விப்பட்ட போதே பார்ட்டி நடந்து முடிந்திருந்தது. அப்போது விளையாட்டாக நினைத்துக் கொண்டான். என்றேனும் தான் காலப் பயணம் செய்வது சாத்தியப்பட்டால் நிச்சயம் அந்தப் பார்ட்டிக்குப் போக வேண்டும் என. ஆனால் அது இப்படி நிஜமாக நடந்தேறும் எனக் கனவிலும் எண்ணியது இல்லை. கணக்கிட்டான்.

அன்றிலிருந்து பதினைந்து ஆண்டுகள் பின்னோக்கிச் செல்ல வேண்டும். அதற்கு முன் இங்கிலாந்து செல்ல வேண்டும். பார்ட்டி நடந்தது… இல்லை, நடக்கவிருப்பது கேம்ப்ரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகத்தில். லண்டனிலிருந்து 55 மைல்கள் வடக்கே அமைந்திருக்கும் நகரம்.

உடன் வருவேன் என அடம் பிடித்த தாராவுக்கு நீண்ட உதட்டு முத்தம் தந்து சமாதானம் செய்து ஈஸ்வரன் விமானம் ஏறினான். சென்னையிலிருந்து லண்டனுக்கு ப்ரிட்டிஷ் ஏர்வேஸின் நான்-ஸ்டாப் ஃப்ளைட். அங்கிருந்து ரயிலில் கேம்ப்ரிட்ஜ். மஹா பிரயாணக் களைப்பில் முந்தைய நாள் இரவு விடுதியில் போய் விழுந்ததும் உறங்கிப் போனான்.

மறுநாள் காலை தாமதமாக எழுந்து அவசரமாகக் கிளம்பி ட்ரினிட்டி ஸ்ட்ரீட் அடைந்து, கேம்ப்ரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகம் புகுந்தான். அங்கு கோன்வில் அண்ட் கேயஸ் காலேஜில் பார்ட்டி. அழைப்பிதழில் இடத்தின் அட்ச ரேகை, தீர்க்க ரேகை விவரங்களும் ஹாக்கிங் குறிப்பிட்டிருந்ததால் கூகுள் மேப்ஸில் அதை உள்ளிட்டு அதன் வழிகாட்டலில் எளிதில் அவ்விடத்தை அடைந்தான் ஈஸ்வரன். அங்கே எதிர்பட்ட ஒரு முதிர்ந்த வெள்ளையரிடம் - அனேகமாக‌ அங்கே அவர் பேராசிரியராக இருக்க வேண்டும் - வாய் தவறி ஸ்டீப்ஃன் ஹாக்கிங் என்று விசாரிக்க, அவர் வினோதமாக அவனைப் பார்த்தார். ஆறு வருடங்கள் முன் செத்துப் போனவரைக் கேட்டதன் அதிர்ச்சி நீங்காமல் அவனுக்கு வழி காட்டினார்.

மேய்ச்சல் நிலங்கள் போன்ற பச்சைப் போர்வை படர்ந்த பல்கலைக்கழக வளாகத்தில் அவ்வளவு நேரம் நடந்ததில் மணி நண்பகலைக் கடந்திருந்தது. அழைப்பிதழின் படி பார்ட்டி 12 மணிக்குத் தொடங்கி இருக்கும். ஈஸ்வரன் அவசரமாக முதுகுப் பையில் இருந்த காலோஸ்மியை எடுத்துத் தரையில் நிறுத்தி இயக்கி, பதினைந்து ஆண்டுகள் பின்னோக்கிப் போகப் பணித்தான். கருவி தயாராகி அழைத்ததும் கருப்புப் புறமாக 2024ம் ஆண்டில் உள்ளே புகுந்தான். கால் நிமிடத்தில் வெண்பக்கமாக 2009ல் வெளியே வந்தான். பல்கலைக்கழகம் பதினைந்து ஆண்டு முன் இன்னும் பசுமை அடர்ந்திருந்தது.

பார்ட்டி ஹாலில் நுழைந்தான் ஈஸ்வரன். நீலச் சட்டை, கருப்பு கோட்டுடன் மோட்டரால் இயங்கும் தன் பிரத்யேக சக்கர நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தார் ஸ்டீஃபன் ஹாக்கிங்.

உடனே அவரது பாதம் பணிய ஈஸ்வரனின் கிழக்கத்திய உடல் பரபரத்தது. தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டான். அவர் கழுத்தை வலது தோள்பட்டைப் பக்கம் சாய்த்தபடி இருந்தார், புகைப்படங்களில், அசைபடங்களில் காண்பதிலிருந்து பெரிய வித்தியாசம் இல்லை. அதே கோணல் உதடுகள், சற்றே துருத்திய கீழ் வரிசைப் பற்கள், நீலக் கண்கள், செவ்வகக் கண்ணாடி, அதன் வலது புறத்தில் அவரது கன்னத் தசை அசைவை உணரும் சென்ஸார் கொம்பு, படிய வாரப்பட்ட சிகை. அந்த எளிமையில் ஒரு தேஜஸ் மிளிர்ந்தது.

அவரது கால்கள் செயல்படாது, கைகள் செயல்படாது, வாய் பேச முடியாது. தன் கன்னத் தசை அசைவின் மூலமே தான் சொல்ல விரும்புவதை எழுத்தாக மாற்றுகிறார். ஒரு நிமிடத்துக்கு ஒரு வார்த்தை என்ற வேகம் இப்போதைக்குச் சாத்தியப்பட்டிருக்கிறது.

அவரது நோய்க்கு குழாய் போட்டு நேராக வயிற்றுக்குள்தான் திரவு உணவு செலுத்த வேண்டும். ஆனால் அவருக்கு மூன்று செவிலிகள் சுழற்சி முறையில் 24 மணி நேரமும் உணவு ஊட்டினார்கள், நீர்மங்கள் பருகச் செய்தார்கள். என்ன ஒன்று அதைப் பார்க்க கொஞ்சம் வன்முறையாக இருக்கும். வாயில் வைத்துத் திணிக்க வேண்டியிருக்கும்.

ஈஸ்வரன் நிதானமாக அவரருகே வந்து வணங்கி நின்றான். பிறகு சுற்றிப் பார்த்தான்.

அந்த விஸ்தாரமான அறையில் காற்றைக் கர்ப்பம் தரித்த‌ ஏராள பலூன்கள் வெவ்வேறு நிறங்களில் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன. நடுநாயகமாக இடப்பட்ட பெரிய மேசையில் சீல் உடைக்கப்படாத உயர் ரக ஷாம்பெய்ன் போத்தல்கள். அவற்றின் அருகே சுற்றளவு குறைந்த, உயரம் நீண்டிருந்த நிறைய காலிக் கண்ணாடிக் கோப்பைகள். சற்று தள்ளி மேசையின் மறுபுறத்தில் சைவம், அசைவம், இனிப்பு, காரம் என விதவித மேற்கத்தியச் சிற்றுண்டிகள். ஆங்காங்கே தள்ளித் தள்ளி சில நாற்காலிகளும் போடப்பட்டிருந்தன.

ஈஸ்வரன் அறையில் ஓர் ஓரமாகப் போய் நின்று கொண்டான். ஹாக்கிங்கால் அவனது வருகையையோ இருப்பையோ உணர முடியவில்லை. மௌனமாகக் காத்திருந்தார். அவரிடம் பெரிய அசைவுக‌ள் இல்லை. பத்து நிமிடம், இருபது நிமிடம். அவரது செவிலி எட்டிப் பார்த்து ஏதும் உதவி வேண்டுமா என்றார். ஹாக்கிங் வேண்டாம் எனத் தலை ஆட்ட, வெளியேறினார். முப்பது நிமிடம், நாற்பது நிமிடம். அவர் சக்கர நாற்காலியில் அறையின் மறுகோடியில் இருந்த‌ கழிவறைக்குப் போய் வந்தார். ஐம்பது நிமிடம்…

எவரும் வரவில்லை. ஹாக்கிங் தன் சக்கர நாற்காலியை இயக்கி மேசையை நோக்கி மெல்ல‌ நகர்ந்தார். செவிலியை அழைத்தார். அவர் எழுதிய சொற்களை நாற்காலியுட‌ன் இணைந்த திரை குரல் கட்டளையாக மாற்றியது: “I like simple experiments and champagne.”

செவிலி புன்னகையுடன் ஒரு ஷாம்பெய்ன் பாட்டிலை எடுத்து உடைத்து கண்ணாடிக் கோப்பை ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுத்து அதன் வாயின் அருகே பட்டும் படாமல் வைத்துக் கவிழ்த்தாள். முக்கால்வாசி நிரம்பியதும் எடுத்து குழந்தைக்குப் புகட்டுவது போல் ஹாக்கிங்கின் வாய்க்கருகே கொண்டு போனார் செவிலி. கன்னத் தசை அசைந்தது.

“டூ ஆல் டைம் ட்ராவலர்ஸ் அவுட் தேர்… ச்சியர்ஸ்!”

“ச்சியர்ஸ், ஸார்.”

ஈஸ்வரன் உரத்துச் சொன்னான் உற்சாகமாக. ஆனால் அந்தக் குரல் ஹாக்கிங்குக்கு எட்டவில்லை. அவர் ஷாம்பெய்னை ஒரு மிடறு ரசித்துப் பருகினார். அவரது முகத்தில் மகத்தான நிம்மதி படர்ந்தது. ஈஸ்வரன் தன் இடத்திலிருந்தபடி அவரது முக பாவத்தைச் செல்பேசியில் சிறை பிடித்தான். ஸ்டீஃபன் ஹாக்கிங் தன் உதவியாளரை அழைத்தார்.

அவர் கன்னத் தசை கொண்டு உள்ளிட்டவை குரலாக உருமாறி அறையில் ஒலித்தது -

“இந்த டைம் ட்ராவலர் பார்ட்டிக்கு ஓர் அழைப்பிதழ் தயார் செய்ய வேண்டும். இன்றைய நாள், 12 மணி யுடி, கல்லூரி பெயர், லொகேஷன் கோ-ஆர்டினேட்ஸ் இருக்க வேண்டும். நாளை காலைக்குள் கிடைத்தால் நல்லது. அவற்றைக் கல்லூரியில் எல்லோருக்கும் விநியோகம் செய். அப்படியே செய்தித் தாள்கள், தொலைக்காட்சிகளுக்கு இது குறித்து செய்தி அனுப்ப வேண்டும். இச்சிறிய பரிசோதனை மூலம் காலப் பயணம் சாத்தியம் இல்லை என நிரூபணம் ஆகிறது என‌ ப்ரொஃபஸர் ஸ்டீஃபன் ஹாக்கிங் அறிவிப்பதாக.”

ஈஸ்வரன் முகத்தில் ஒரு புன்னகை அரும்பியது. உதவியாளர் கிளம்பினார். ஹாக்கிங் சற்று நேரம் அமைதியாக அப்படியே தலை குனிந்து அமர்ந்திருந்தார். பிறகு மெல்லச் சக்கர நாற்காலியை இயக்கி அறையின் பிரதான வாயில் நோக்கி நகர ஆரம்பித்தார்.

ஈஸ்வரனை வெறுமை சூழ்ந்தது. அவன் நின்றிருந்த இடத்தின் பக்கவாட்டுச் சுவரில் சன்னல் வைக்கப்பட்டு அதில் உப்பிய வினோதக் கண்ணாடியைப் பதித்திருந்தார்கள். அதன் வழியே அறையில் கட்டப்பட்டிருந்த பலூன்கள் தெரிந்தன. அதிலொரு பலூனை வெறித்துப் பார்த்தான் ஈஸ்வரன். அவன் மனம் என்னன்னவோ யோசனைகள் செய்தது.

அப்போது அந்தப் பலூன் வெடித்தது. ஈஸ்வரன் திடுக்கிட்டான். ஹாக்கிங் ச‌ட்டென ஒரு கணம் தன் நாற்காலியை நிறுத்தி, அதைத் திருப்பி, பலூன் வெடித்த திசையை உற்றுப் பார்த்தார். “ஹூ இஸ் தட்?” என்றார். ஈஸ்வரன் கைக‌ள் கட்டி நின்றிருந்தான். ஹாக்கிங் பெருமூச்சு விட்டுச் சக்கர நாற்காலியை மறுபடி திருப்பி அங்கிருந்து வெளியேறினார்.

ஈஸ்வரன் தன் கைக்கடிகாரம் பார்த்தான். வந்த‌ புழுத் துளையின் ஆயுள் இன்னும் ஐந்து நிமிடங்கள்தாம். பலூன் வெடித்த இடத்திற்கு அவசரமாக நடந்து அதைப் பார்வையால் ஆராய்ந்தான். சூடு பட்டு வெடித்த தடம் தென்பட்டது. குழப்பமானான். திரும்பத் தான் நின்ற இடத்துக்கு வந்து அந்தக் கண்ணாடியை ஆராய்ந்தான். அது ஒரு குவி வில்லை.

யோசனையாக அங்கிருந்து வெளியேறி பையிலிருந்து காலோஸ்மியைத் தரையில் நிறுத்தி அதன் வெண் புறம் வழியே நுழைந்தான். கருப்புப் பக்கம் வெளியேறினான்.

2024ம் ஆண்டு அவனை வரவேற்றது. அங்கிருந்து நடந்து வெளியே வந்தான். முன்பு ஹாக்கிங் பற்றி அவன் விசாரித்த பேராசிரியர் எதிர்பட்டார். நக்கலாகக் கேட்டார் -

“ஹாக்கிங்கைச் சந்தித்தீர்களா?”

“ஆம்.”

“என்ன சொன்னார்?”

“God does play dice with the universe.”

அந்தப் பேராசிரியர் ஈஸ்வரனை ஆழமாகப் பார்த்தார். அவன் அவசரமாக நகர்ந்தான்.

*

காந்தி ஸ்மிருதியில் ஜனவரி இள‌மாலைக் குளிர் ஜிகிர்தண்டா இதத்துடன் இருந்தது.

தாரா தன் இடுப்பின் பின்புறம் கை வைத்து ஜீன்ஸ் பேண்ட்டை மேலிழுத்து விட்டாள். அது அவளது அநிச்சை உடல் மொழி! அவள் புடவை, சல்வாரை எல்லாம் கை விட்டுப் பல்லாண்டாகிறது. ஏதேனும் வீட்டு விசேஷங்கள் அல்லது நண்பர் திருமணங்களில் மட்டும் புடவை அணிவாள். அப்போதும் அதே அநிச்சையில் இடுப்பில் கை வைத்து கட்டிய‌ புடவையை மேலே இழுத்து விடுவாள். ஈஸ்வரன் கவனித்து கேலி செய்வான்.

கருவியைத் தரையில் செங்குத்தாக நிறுத்தி விட்டுத் தாரா குரலில் கட்டளை இட்டாள் –

“காலோஸ்மி, டேக் மீ செவன்டி செவன் இயர்ஸ் பேக்.”

சமீபத்தில்தான் குரல் வழி கட்டுப்படுத்தும் வசதியை காலோஸ்மியில் சேர்த்திருந்தனர். காலோஸ்மி என்பது அதன் துயில் எழுப்பிச் சொல். அதை அடுத்துப் பேசுவனவற்றைக் கிரகித்துக் கொள்ளும். இப்போதைக்கு ஆங்கிலத்தைப் புரிந்து கொண்டு செயல்படும்.

ஆணுமற்ற பெண்ணுமற்ற ஓர் இயந்திரக் குரலைச் சன்னமாக‌ எழுப்பியது காலோஸ்மி –

“திஸ் ரெக்வஸ்ட் இஸ் ஃபார் இயர் 1948, மந்த் ஜனவரி, டே 30. கேன் யூ ப்ளீஸ் கன்ஃபர்ம்?”

“காலோஸ்மி, எஸ்.”

“ஃபைன். ந‌வ் ஐ வான்ட் டூ ஆதென்டிகேட் யூ. ப்ளீஸ் என்டர் யுவர் பயோ-மெட்ரிக்ஸ்.”

தாரா தன் வலது கைக் கட்டை விரலை கருவியின் பக்கவாட்டில் வைத்து அழுத்தினாள். அவளது கண்களின் ஐரிஸைக் காலோஸ்மி உமிழ்ந்த அகச் சிவப்புக் கதிர்கள் தடவின.

“ஆதென்டிகேஷன் சக்சஸ்ஃபுல். வெல்கம் பேக், மிஸ் தாரா! ஹவ் ஆர் யூ?”

“காலோஸ்மி, ஐயாம் டூயிங் க்ரேட்.”

“குட். ஆர் யூ ரெடி ஃபார் த ப்ராசஸ் ஆஃப் க்ரோனோ-போர்டேஷன்?”

“காலோஸ்மி, எஸ்.”

“ஓக்கே. க்ரியேட்டிங் ட்ராவெர்ஸபிள் வார்ம்ஹோல். திஸ் வில் டேக் ஃப்யூ மினிட்ஸ்.”

அலட்டலோ, சப்தமோ இன்றி சற்று நேரத்தில் புழுத் துளையை உண்டாக்கிச் சொன்னது:

“ப்ளீஸ் கெட் இன். யூ ஆர் கோயிங் டூ ட்ராவல் பேக் இன் டைம். ப்ளீஸ் என்ஷுயூர் தட் யூ டோன்ட் ஹேவ் எனி ஹார்ட் ப்ராப்ளம்ஸ் அண்ட் யூ ஆர் நாட் ஹேவிங் யுவர் பீரியட்ஸ்.”

ஈஸ்வரனுக்கும் ஷோபனாவுக்கும் கையசைத்து விட்டு கருப்புப் பக்கத்தில் புகுந்தாள். சரியாக ஒரு நிமிடப் பயணம். கருவியின் வெள்ளைப் புறத்தில் இருந்து வெளி வந்தாள்.

பிர்லா ஹவுஸ் கூட்டத்தால் நிறைந்திருந்தது. ஏழை, மத்திய தரம், பணக்காரர்கள் எனக் கலந்து நின்றனர். அங்கே ஒரு மறைமுகச் சமத்துவம் நிலவியது. எல்லோரும் காந்தியின் மாலைப் பிரார்த்தனைக்குத்தான் காத்திருந்தார்கள். பிரார்த்தனை என்றால் சில பல‌ பஜனைப் பாடல்கள். பிரார்த்தனை முடிந்ததும் காந்தி சின்னதாக உரையாற்றுவார். அன்று அவர் பிரச்சனை எனக் கருதும் விஷயம் பற்றி. கேட்டுக் கலைந்து விடுவார்கள். சிலர் பிரார்த்தனைக்கு முன்போ பின்போ காந்தியைச் சந்தித்து உரையாடுவார்கள்.

தாரா நிதானமானாள். தனது கடிகாரத்தைப் பார்த்தாள். 05:14 என்று காட்டியது. மாலை 05:17க்கு காந்தி சுடப்பட்டு இறந்தார். வழக்கமாக ஐந்து மணிக்கு அவரது பிரார்த்தனைக் கூட்டம் ஆரம்பித்து விடும். இன்று கால் மணி நேரத் தாமதம். இந்தியத் துணைப் பிரதமர் வல்லபாய் படேல் காந்தியுடன் தேச எதிர்காலம் பற்றி மிக‌க் கவலையுடன் நீண்ட நேரம் உரையாடியதுதான் தாமதத்துக்குக் காரணம். படேல் கிளம்பியதும் தாம‌தம் ஆனதை உணர்ந்த காந்தி மநுவைக் கடிந்தபடி அவசரமாகத் தயாரானார். படேல் கிளம்பியதை ஓரக் கண்ணால் பார்த்து விட்டு கோட்ஸேவை அந்தக் கூட்டத்தில் தேடினாள் தாரா.

அவன் இங்கேதான் நிற்க வேண்டும். யோசனையுடன் கவனமாகத் தேடியதில் கிடைத்து விட்டான். கூட்டத்தில் நடுவரிசையில் வெகுஜனத் திரளுடன் அடையாளமற்று நின்றான். முகத்தில் பத‌ற்றம் இருந்தது. சினிமாக்களில் காட்டியதை விடச் சப்பையாக இருந்தான். இவனா காந்தியைக் கொன்று வரலாற்றில் இடம் பெற்றவன் என வியப்பாக இருந்தது.

மநு ஒரு புறம், ஆபா மறுபக்கம் என இருவர் தோளிலும் கை போட்டு வழிபாட்டு மேடை நோக்கி நடந்து கொண்டிருந்த காந்தியைச் சட்டென உள்ளே புகுந்து இடைமறித்த தாரா அவர் முகத்துக்கு முன் தன் செல்பேசியின் முன் கேமெராவை இயக்கி மூன்று செல்ஃபி எடுத்தாள். கண்களுக்கு அவள் புலப்படாததால் காந்தி பொருட்படுத்தாமல் கடந்தார்.

தாரா மநுவைக் கவனித்தாள். பூஞ்சையான உடல். ‘ஆப்பிளுக்கு முன்’ நினைவு வந்தது!

தாரா மறுபடி கடிகாரத்தைப் பார்த்தாள். 05:15. இன்னும் இரு நிமிடங்களில் கோட்ஸே காந்தியைச் சுட்டு விடுவான். அதையும் படம் எடுக்கலாம். அவ்வளவுதான். வந்த வேலை தீர்ந்தது. மறுபடி தனது காலத்துக்குத் திரும்ப வேண்டியது என எண்ணிக் கொண்டாள்.

சட்டென தாராவுக்கு 1993ல் தெற்கு சூடானின் பட்டினிக் கொடுமையைக் காட்டும் புகழ் பெற்ற நியூயார்க் டைம்ஸ் புகைப்படம் நினைவுக்கு வந்தது. கொடும் பசியால் சுருண்டு கொண்டிருக்கும் எலும்பும் தோலுமான கருப்பினக் குழந்தையும் சற்று தள்ளி பின்புறம் அதன் மரணத்திற்குக் காத்திருப்பது போல் அமர்ந்திருக்கும் ஒரு வல்லூறும் இடம் பெற்ற படம் அது. அதை எடுத்த நிழற்படக்காரர் கெவின் கார்ட்டர் அதற்காகப் புலிட்சர் விருது பெற்றார். ஆனால் அவர் அந்தக் குழந்தையைக் காப்பாற்றாமல் படமெடுத்தது கடும் விமர்சனத்துக்கு உள்ளானது. விருது பெற்ற‌ நான்கு மாதங்களில் அவர் தற்கொலை செய்து கொண்டு செத்துப் போனார். த‌ன் தற்கொலைக் குறிப்பில் பஞ்சம், காயம் எனத் துயருறும் குழந்தைகளை எண்ணி மன அழுத்தமாகிறது எனக் குறிப்பிட்டிருந்தார்.

தாரா கெவினின் நிலைக்கும் தன் நிலைக்கும் என்ன வித்தியாசம் என யோசித்தாள்.

ஆனால் கெவினுக்குச் சுதந்திரம் இருந்தது. தன்னால் காந்தியின் மரணத்தைத் தடுக்க முடியுமா என்ன? வேடிக்கை பார்க்கும் வலு மட்டுமே தனக்குள்ளது. அதைத் தாண்டி இங்கே, இந்தக் கடந்த காலச் சூழலில் ஒரு துரும்பைக் கூட அசைக்க முடியாது தன்னால். அப்புறம் எப்படி மஹாத்மா காந்தியைக் கொலையுறாமல் காப்பது? அனாவசியாக நிலைமையைச் சிடுக்காக்கி யோசிக்கிறேன், அர்த்தமற்ற குற்றவுணர்வு கொள்கிறேன்.

வரலாற்றுப் புத்தகத்தைப் புரட்டுவதற்கும் இப்படி வந்து வரலாற்றையே பார்ப்பதற்கும் ஒரே வித்தியாசம் இது நேரடி அனுபவம் என்பது மட்டுமே. மற்றபடி, வாசிக்கும் நூலில் எப்படி எதையும் மாற்ற முடியாதோ அதே போல் இப்பயணத்திலும் ‘உச்’ கொட்டுவதும் கண்ணீர் சிந்துவதும் மட்டுமே தன்னால் செய்ய முடிந்த அதிகபட்ச சாத்தியங்கள். அந்த யதார்த்தத்தை முதலில் தான் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என எண்ணிக் கொண்டாள்.

தாரா கைக்கடிகாரம் பார்த்தாள் - 05:16. இன்னும் ஒரே நிமிடம். அப்போது அவளுக்குச் சட்டென ஈஸ்வரனுடன் சில மாதங்கள் முன் கொண்ட உரையாடல் நினைவுக்கு வந்தது.

ஸ்டீஃபன் ஹாக்கிங்கின் டைம் ட்ராவலர் பார்ட்டிக்கு அவன் போயிருந்த போது நடந்த அனுபவம் அது. குவி லென்ஸ் ஒன்றின் வழி அவன் உற்றுப் பார்க்கையில் ஊதப்பட்ட பலூன் ஒன்று தீச்சூடு பட்டது போல் கருகி வெடித்தது. அவனுக்கு அது புரியவில்லை.

ஏனெனில் காலப் பயணத்தில் எதையும் மாற்ற முடியாது என்பதுதான் அது நாள் வரை அவர்கள் கொண்டிருந்த புரிதல். அது இயற்கை தன்னைத் தானே காத்துக் கொள்ளச் செய்திருக்கும் ஏற்பாடு என நம்பினார்கள். அதுவே உண்மையும் கூட. எனில் எப்படி அது நிகழ்ந்தது என யோசித்தான் ஈஸ்வரன். அவனால் ஒரு தியரிக்கு வந்தடைய முடிந்தது.

புழுத் துளை வழியே கடந்த காலத்தை அடையும் ஒரு காலப் பயணி உண்மையில் மின் காந்த அலையின் வடிவை எய்துகிறான் - கண்ணால் காண முடிந்த அலை நீளத்துக்கு அப்பால், அதிக ஆற்றல் கொண்ட காமா கதிர்களுக்கும் வெளியே ஏதோ ஒரு குறுகிய‌ அலை நீளத்தில். எனவேதான் எவர் கண்களுக்கும் காலப் பயணியைத் தெரிவதில்லை. மனிதன் எனும் பருப்பொருள் மின் காந்த அலையாக மாற முடியுமா? ஒளியாகிய மின் காந்த அலை ஃபோட்டான் என்ற துகளாகும் சாத்தியம் இருக்கையில் இதுவும் முடியும்.

பலூன் வெடிப்பு? மேற்சொன்ன புள்ளிக்கு வந்து விட்ட பின் அது எளிதுதான். சிறுவர்கள் பூதக் கண்ணாடியை உச்சி வெயிலில் வைத்து சூரிய ஒளியைத் தாளில் விழச் செய்து தீப் பற்ற வைப்பார்களே அதே இயற்பியல்தான். பூதக் கண்ணாடியில் இருக்கும் லென்ஸ் குவி வில்லை. அது சூரிய ஒளியை ஒருமுகப்படுத்திக் குவிப்பதால் வெப்பம் அதிகரித்து தாளில் நெருப்பு பிடிக்கிறது. காலப் பயணத்தின் போது மின்காந்த அலையாக இருக்கும் ஆளின் கதிர்கள் ஏதேனும் குவி வில்லை வழியே மறுபுறம் ஏதேனும் இடத்தில் குவிந்தால் அங்கே வெப்பம் அதிகரித்து நெருப்பு பற்றுகிறது. அன்று ஹாக்கிங்கின் பார்ட்டியில் ஈஸ்வரன் பலூனை உற்றுப் பார்த்த போது நடந்தது அதுவே. விபத்தான கண்டுபிடிப்பு!

இங்கே இன்னொரு வினா எழுகிறது. ஒருவர் ஒரு பொருளைப் பார்க்கையில் ஒளியானது அந்தப் பொருளின் மீது பட்டுத் தெறிப்பதைக் கண் கிரகித்து மூளைக்கு அனுப்புகிறது. வெளிச்சத்தில் மட்டுமே தெளிவாகப் பார்க்க முடிவது என்பது அதுதான். எனவே காலப் பயணத்தில் இருந்த ஈஸ்வரன் குவி வில்லை வழியே பலூனை உற்றுப் பார்த்தால், அதில் பட்டுப் பிரதிபலிக்கும் ஒளியை அவன் கண்கள் உள்வாங்க முடியும். எப்படி நேர் மாறாக, அவனது உடலின் மின் காந்த அலைகள் குவி வில்லை வழி பலூனின் மீது விழ முடியும்? அங்கே அவனுக்கு எட்டாத‌ ஓர் இயற்பியல் செயல்படுகிறது என்பதே பதிலாக இருந்தது.

ஆனால் இந்த அவதானிப்பு நோவிகோவின் Self-consistency Principle-க்கு எதிராக உள்ள‌து! இதனால் காலப் பயணி கடந்த காலத்தில் சிறிய மாற்றத்தை உண்டாக்க முடியும் என்று ஆகிறது. அதனால் பட்டாம் பூச்சி விளைவாக பெரிய மாற்றமும் நேரும் சாத்தியமுண்டு.

இது பிரபஞ்சத்தின் சுயபாதுகாப்புத் திட்டத்தை மீறிய கசிவு என ஈஸ்வரன் சொன்னான். உதாரணமாக‌ செல்பேசியைப் பயன்படுத்துகையில் சூடாவது அதன் வடிவமைப்பின் உத்தேசத்தில் இல்லாதது; மாறாக, அது ஓர் எதிர்பாராத, விரும்பத் தகாத பக்க விளைவு. அதே போல் இயற்கையின் வடிவமைப்பில் விழுந்த சிறுஓட்டை இது என்பது அவனது புரிதலாக இருந்தது. ஆனால் அதே சமயம் இவ்விளைவு சுலபமாக நடந்து விடாது. இது நிகழ கடந்த காலச் சூழலில் ஒரு குவி வில்லை வேண்டும். காலப் பயணி அதன் வழியே தொடர்ந்து ஒரே பொருளை உற்றுப் பார்க்க வேண்டும். அதனால் அரிதாகவே நிகழும். Corner case! எனவே மிகப் பெரும்பான்மைச் சமயங்களில் Self-consistency Principle செல்லும்.

இதற்கு ‘ஈஸ்வரன் விளைவு’ என்று பெயர் வைக்க வேண்டும் என்று தாரா சொன்னாள்.
இன்னும் நிறைய ஆய்வு செய்து இது முழுக்கப் புரிந்த பின் வெளியிடுவோம் என்றான்.

சில நொடிகளில் தாராவின் மனம் அத்தனையையும் அசை போட்டு விட்டது. இன்னும் அரை நிமிடம்தான் இருக்கிறது படுகொலை நிகழ‌. ஈஸ்வரன் விளைவு மட்டும்தான் கையிலிருக்கும் ஒரே ஆயுதம். ஆனால் அதற்குக் குவி வில்லை தேவை. மிஞ்சிய முப்பது விநாடியில் அதை எங்கே தேடுவது? அப்படியே சிக்கினாலும் அதைத் தான் தொடவோ நகர்த்தவோ முடியாது. இன்னும் கால் நிமிடம்தான் இருக்கிறது… தாரா பரபரத்தாள்.

சட்டென மநு காந்தியின் சோடாக் கண்ணாடியைக் கவனித்தாள். அது குவி வில்லை!

இப்போது கூட்டத்தை உடைத்துக் கொண்டு கோட்ஸே காந்தியின் முன் வந்து நின்றான். ஒளித்திருந்த கைத் துப்பாக்கியைக் காந்தியின் முன்பாக நீட்டினான். தாரா அவசரமாக மநுவுக்குப் பின் போய் நின்று அவளது கண்ணாடி வழியே துப்பாக்கி பிடித்த கையை உற்றுப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள். காந்தி நிலைமையின் வீரியம் புரியாமல் “வழிபாட்டுக்கு நேரமாகிறது மகனே, வழி விடு. நாம் பிறகு சாவகாசமாக உரையாடுவோம்” என்றார்.

மணி 05:17. கோட்ஸேவின் துப்பாக்கி வெடித்தது. அவன் விசையை அழுத்துவதற்கு ஒரு கணம் முன் குவிந்த மின் காந்த அலைகளின் வீச்சு அவனது புறங்கையைச் சுட்டெரிக்க, அநிச்சையாக அவன் கையை உதறினான். திசை தவறிய‌ தோட்டா வானில் வெடித்தது.

அந்தப் பெருஞ்சப்தத்தினால் கூட்டம் சிதறி ஓடியது. உடனடியாகக் காந்தியைச் சுற்றி ஏழெட்டுப் பேர் பாதுகாப்பு வளையம் அமைத்தனர். வெள்ளைக்காரர் ஒருவர் திகைத்து நின்ற அவனது கையிலிருந்த துப்பாக்கியைக் கை பற்றினார். இல்லத் தோட்டக்காரன் அவனை நகர இயலாத‌படி முதுகுப்புறமாக இறுகப் பிடித்துக் கொண்டான். இப்போது மற்ற சிலரும் தைரியம் பெற்று அவனைச் சுற்றி வளைத்தனர். நிலைமை கட்டுக்குள் வந்தது போல் இருந்தது. காக்கி அரைக்கால் சட்டை அணிந்த போலீஸ்காரர்கள் சிலர் ஓடி வந்து கோட்ஸேயைக் கைது செய்தனர். தாரா நம்ப முடியாமல் பார்த்திருந்தாள்.

ஐன்ஸ்டைன், ஹாக்கிங், நோவிகோவ் எல்லோரும் இக்கணத்தில் பொய்த்து விட்டார்கள். சரித்திரத்தை மாற்றி விட்டேன். வரலாறு எழுதுவோர் உண்டு. வரலாறு படைப்போரும் உண்டு. நான்தான் உலகில் முதல் முறையாக வரலாற்றை மாற்றி இருக்கிறேன். பிரபஞ்ச விதிகளுக்குச் சவால் விட்டிருக்கிறேன். In a way, கடவுளுக்கு அருகில் போயிருக்கிறேன்!

தொண்டர்களும் இரு காவலர்களும் காந்தியைக் கிட்டத்தட்ட பிர்லா இல்லம் நோக்கி இழுத்துச் சென்றனர். மநுவும் ஆபாவும் மிகவும் பயந்து போயிருந்தனர். அவர்கள் அவர் பின்னால் ஓடினார்கள். அவர் கோட்ஸேவைத் திரும்பிப் பார்த்தபடி நடந்தார். முகத்தில் தன் உயிருக்கு ஆபத்து வந்தது பற்றிய பதற்றமோ, அது நீங்கியது குறித்த நிம்மதியோ இல்லை. ஆங்கிலத்தில் அவர் உதிர்த்த சொற்கள் தாராவின் காதுகளில் வந்து விழுந்தன:

“அந்த இளைஞனை ஒன்றும் செய்ய வேண்டாம். அவன் அறியாமல் செய்து விட்டான்.”

அப்போதுதான் தாரா அந்த வித்தியாசத்தை உணர்ந்தாள். முதுகுப் பை எடையற்றதாக இருந்தது. சட்டெனப் பதற்றமாகி பையை முதுகிலிருந்து விடுவித்துத் திறந்து பார்த்தாள்.

காலோஸ்மியைக் காணோம். வாழ்வின் உச்ச கட்ட அதிர்வுக்குப் போனாள். அட்ரினலின் தாறுமாறாக உடலில் பொங்கிப் பிரவாகித்தது. நீண்ட சம்போகத்தில் களைத்தது போல் வியர்வை உடம்பு முழுக்க‌வும் ஊற்றெடுத்தது. பேண்டீஸை ஒரு துளி சிறுநீர் நனைத்தது.

இந்தக் களேபரத்தில் யாராவது எடுத்து விட்டார்களா? சாத்தியமே இல்லையே! இந்தக் காலத்தில் எவர் கண்ணுக்கும் நான் தெரிய வாய்ப்பே இல்லை. எனவே காலோஸ்மியும் அவர்கள் எவருக்கும் தென்படாது, அகப்படாது. ஒருவேளை புழுத் துளையின் ஆயுள் தீர்ந்து விட்டதா? இல்லையே! அது ஒரு மணி நேரம் நீடிக்குமே, நான் வந்து பதினைந்து நிமிடம் கூட ஆகவில்லை. அப்படியே அதன் ஆயுள் தீர்ந்தாலும் அதற்கான‌ அறிகுறிகள் வேறு. காலோஸ்மி காணாமல் போவது நடக்காது. எனில் வேறு ஏதோ புதிய‌ கோளாறு!

தாராவுக்கு என்ன செய்வது என்றே புரியவில்லை. கடவுளே! என மனதில் அரற்றினாள்.

எப்போது கடைசியாகக் கடவுளை நினைத்தோம்? ஈஸ்வரனைச் சந்தித்ததில் இருந்தே அவள் முழுமையான நாத்திகள். அதற்கு முன்பே அது பற்றிய குழப்பங்கள் இருந்தாலும் கடவுள் இயற்பியலுக்கு அவசியமில்லை என்று ஈஸ்வரன் கற்றுக் கொடுத்தான். அவள் அதிலிருந்து எந்த இக்கட்டிலும் கடவுளை அழைப்பதில்லை. ஈஸ்வரன் கேலி செய்தான்.

“அவ்வளவு ஆச்சாரமா, தாரா? கலவியின் போதாவது ஓ மை காட் என்று சொல்வாயா?”

“ம்ஹூம். மாட்டேன். நீ ஓ மை சாட்டான் என்றுதான் சொல்ல வைப்பாய் என அறிவேன்.”

ச்சை. புத்தி எங்கே போகிறது! இப்போது இருப்பது இணையற்ற உச்ச கட்ட இக்கட்டு. முன்னுதாரணம் அற்றது. விண்வெளி வீரருக்குத் தன் விண் கலத்துடனான தொடர்புக் கொடி அறுந்து வான் வெளியில் மிதக்க ஆரம்பித்து மெல்ல மெல்ல விண்கலத்திலிருந்து விலகிச் செல்ல ஆரம்பித்தால் எப்படி இருக்கும்! அது போல்தான் தாராவுக்கு இருந்தது.

அவளால் சிந்திக்கவே இயலவில்லை. தலை சுற்றியது. உடல் நடுங்கத் தொடங்கியது.

*

சில நிமிடம், சில மணி, சில நாள், சில வாரம், சில மாதம், சில ஆண்டு காத்திருந்தாள் தாரா. எதுவும் நடக்கவில்லை. எப்படியும் ஈஸ்வரன் தன்னைத் தேடி வருவான் என்ற நம்பிக்கையும் உடைய ஆரம்பித்தது. ஒரே ஆறுதல் அவளுக்குப் பசி எடுக்கவே இல்லை; தாகத்தை உணரவே இல்லை. நிகழ் காலத்தில் இருந்து அவளது உடல் எடுத்து வந்திருந்த மல, ஜலத்தை முதலிரு நாட்களில் கழித்த பின் அதுவும் நிகழவே இல்லை. தேக‌ வேர்வை இல்லை, உடம்பில் அழுக்குகள் இல்லை, குளியல் அவசியப்படவில்லை. அவள் உடலில் என்ன மாதிரி வளர்சிதை மாற்றம் நடக்கிறது என்றே புரியவில்லை. ஒருவேளை குளிர் சாதனப் பெட்டியில் வைத்த ஆப்பிள் போல் இந்தச் சூட்சம ரூபத்தில் தனக்கு வயதே ஆகாதோ எனத் தோன்றியது. ஆனால் சில ஆண்டுகளில் வயது ஆவதை உணர்ந்தாள். மாத விலக்கு மட்டுமே அலாரம் வைத்து எழுவது போல் மாதா மாதம் தவறாமல் வந்தது!

அந்தத் திரிசங்கு வாழ்வுக்கு எப்போது முடிவு என்பது தாராவுக்குத் தெரியவில்லை. அது அவளை அழுத்திக் கொண்டே இருந்தது. அதிலிருந்து முழுமையான மன அழுத்தத்தில் விழுந்து விடும் பாதை ஒன்று இருந்தது. அல்லது அதிலிருந்து மீண்டு இது இந்த விநோத‌ ஆட்டத்தின் விதி என்று புரிந்து ஏற்றுக் கொண்டு மேற்கொண்டு ஆக வேண்டியதைப் பார்க்கலாம் என்பது இன்னொரு பாதை. இரண்டாவதைத் தேர்ந்தெடுக்கும் தெளிவும் மனோபலமும் அவளுக்கு இருந்தது. முதலில் அவள் தானே காலோஸ்மியை மறுபடி உருவாக்க முடியுமா என யோசித்தாள். மூன்று தடைகள் இருந்தன. ஒன்று அதன் முழு செய்முறை அவளுக்குத் தெரியாது; அது ஈஸ்வரனுக்குத்தான் தெரியும். அடுத்து அதைச் செய்வதற்குரிய கச்சாப் பொருட்களோ நவீன பரிசோதனைக்கூடங்களோ அந்த 1948 காலகட்டத்தில் இல்லை. கடைசியாக அவை எல்லாம் ஒருவேளை இருந்தாலுமே கூட‌ அவளால் ஒரு குண்டூசியைக் கூட நகர்த்த முடியாது அந்தச் சூட்சம ரூபத்தில். பல்வேறு திசைகளில் நாட்கணக்காக யோசித்து வழியற்றுப் போன பின் அதைக் கை விட்டாள்.

ஒரு கட்டத்தில் தாரா காந்தியைச் சுற்றித் தன் வாழ்வை அமைக்க‌த் தீர்மானித்தாள். அவரது செயல்களை, அவர் தொடர்புடைய நிகழ்வுகளைக் கவனித்து ஞாபகத்தில் குறித்துக் கொள்ள ஆரம்பித்தாள். இது அவரது மறுஜென்மம். என்றேனும் தான் நிகழ் காலத்துக்குத் திரும்ப முடிந்தால் அல்லது இங்கேயே இயல்பு வாழ்வுக்குத் திரும்பி விட்டால் அவற்றைத் தொகுத்து நூலாக எழுத வேண்டும் என எண்ணிக் கொண்டாள்.

காந்தியின் பாதுகாப்பு அவரது எதிர்ப்பைத் தாண்டி வலுப்படுத்தப்பட்டது. நாதுராம் கோட்ஸே விஷயத்தில் போலீஸ் துப்பு துலக்கி நாராயண் ஆப்தே, விஷ்ணு கார்கரே, தத்தாத்ரேயா பார்ச்சூர், மதன்லால் பாஹ்வா, கோபால் கோட்ஸே என அனைவரையும் கைது செய்தனர். அவர்களை எல்லாம் விடுதலை செய்யுமாறு நேருவிடமும் படேலிடமும் காந்தி கோரிக்கை வைத்து நடக்கவில்லை. காந்தி சிறையில் கோட்ஸேவைச் சந்தித்துப் பேசினார். சில ஆண்டுகள் கழித்து அவன் விடுதலை ஆனான். முதல் வேலையாகக் காந்தியைச் சந்தித்து மன்னிப்பு கேட்டான். தனது மத மாச்சரியங்களைக் கை விட்டு எங்கோ அடையாளமற்ற ஊரில் போய்த் தன் மிச்ச ஆயுளைக் கழித்தான் என்றார்கள்.

1950. தாராவின் வயது 37. காந்தியின் வயது 81. புதிய‌ அரசியல் சாசனத்துடன் இந்தியா குடியரசானது. காந்தி நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் இல்லை என்றாலும் சிறப்பு அழைப்பின் பேரில் வந்து உரையாற்றினார். கிளம்பும் போது அம்பேத்கரைக் கட்டி அணைத்து நன்றி சொன்னார். இந்து நாடாக இந்தியாவை முன் வைக்காததற்கு நேருவைப் பாராட்டினார். காந்தி போகுமிடத்துக்கு எல்லாம் தாரா அவர் பின்னாலே பைத்தியமாக‌ அலைந்தாள்.

1964. தாராவின் வயது 51. காந்தியின் வயது 95. நேரு மரித்தார். அஞ்சலி உரை ஆற்றிய போது காந்தி குரல் உடைந்தார். முதன் முறையாகப் பொதுவெளியில் அவர் அழுததைத் தேசம் கண்ணுற்றது. தாராவுக்கு மாத விலக்கு நின்றது. உடல் ஆரோக்கியம் நீடித்தது.

1975. தாராவின் வயது 62. காந்தியின் வயது 106. இந்திரா காந்தி கொண்டு வந்த‌ அவசர நிலைப் பிரகடனத்துக்கு எதிராகக் காந்தி தொடர் உண்ணா விரதங்கள் இருந்தார். அவர் கடைசியாக உண்ணாவிரதம் இருந்த போது சாகும் நிலைக்குப் போய் விட்டு சிகிச்சை தரப்பட்டு உயிர் பிழைத்தார். இந்திரா எமெர்ஜென்ஸியை விலக்குவதாக அறிவித்தார். காங்கிரஸ் மீது கடும் அதிருப்தியில் இருந்தார். கட்சியைச் சுதந்திரம் கிடைத்த‌ போதே கலைத்திருக்க வேண்டும் என்றார். அதற்கு முன்பு இந்திராவின் ஆட்சியில் செய்யப்பட்ட ‘புன்னகைக்கும் புத்தர்’ அணு ஆயுதப் பரிசோதனையையும் கடுமையாகக் கண்டித்தார். தாராவின் உடல் மெல்லத் தளர்வு நோக்கி நகர்ந்தது. ஆனால் நோய்கள் அண்டவில்லை.

1987. தாராவின் வயது 74. காந்தியின் வயது 118. இந்திய அமைதிப் படை இலங்கையில் நிகழ்த்திய அட்டூழியங்களைக் கண்டித்து காந்தி மெட்ராஸ் துறைமுகத்தில் முற்றுகைப் போராட்டம் தொடங்கினார். அவரைக் கைது செய்து போராட்டத்தை முறித்தார்கள். சில ஆண்டுக‌ள் கழித்து அமைதிப் படை திரும்பும் வரை பதைபதைத்தபடியே இருந்தார். தாராவின் உடல் நிறைய ஓய்வை விரும்பியது. அவளது நடமாட்டம் மட்டுப்பட்டது.

1992. தாராவின் வயது 79. காந்தியின் வயது 123. அயோத்தி பிரச்சனையை ஒட்டி பாபர் மசூதி சென்றார் காந்தி. நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட மத வெறியர்கள் கையில் சூலங்களும், கடப்பாரையும் எடுத்துக் கொண்டு வந்து மசூதியை இடிக்க முயற்சி செய்கையில் காந்தி எவரும் உள்ளே நுழையக்கூடாது என்று வாசலிலேயே அமர்ந்து கொண்டார். கையைப் பிசைந்த உத்தரப் பிரதேச முதல்வர் தனக்கு வந்த சேவக் அழுத்தங்களையும் மீறி அங்கே சூழந்திருந்த மத வெறியர்களைக் கைது செய்ய உத்தரவிட்டார். பிரதமர் பதறி அன்று மாலையே நேரில் வந்து பாபர் மசூதி பாதுகாக்கப்படும் என உத்தரவாதம் தந்து, நல்ல ஆட்டுப்பால் கொடுத்து காந்தியின் உண்ணாவிரதத்தை முடித்து வைத்தார்.

ஒரு காலத்தில் காந்தியின் விருப்பம் 125 வயது வரை வாழ்வது. அதை எட்டி விடுவார் எனத் தாராவுக்குத் தோன்றியது. அவளுக்குச் சின்ன சின்ன உபாதைகள் தோன்றின.

காந்தி புது தில்லி திரும்பினார். பிர்லா இல்லத்தில் தங்கி இருந்தார். கேகே பிர்லா வந்து காந்தியைச் சந்தித்தார். சென்னையிலுள்ள தங்களின் ஜிடி பிர்லா இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் அட்வான்ஸ்ட் சயின்சஸ் நிறுவனத்தில் Time Travel எனப்படும் காலப் பயண ஆராய்ச்சி தொடங்கப் போவதாகவும் அதற்கு காந்தியின் ஆசிக‌ள் வேண்டும் என்றும் கோரினார்.

அங்கே இருந்த தாரா பரபரப்படைந்தாள். காந்தி சற்று யோசித்து விட்டுச் சொன்னார்.

“நாம் விஞ்ஞானம் இல்லாமல் வாழ முடியாது என்பது நிஜம். ஆனால் என் தாழ்மையான கருத்து விஞ்ஞானத் தேடலுக்குச் சில வரம்புகள் இருக்கின்றன. அறிவியல் ஆய்வின் மீது நான் போடும் கட்டுப்பாடுகள் - மானுடம் நம் மீது போடும் அதே கட்டுப்பாடுகள்தாம்.”

“…”

“எளியோருக்குப் பயன் தராத விஞ்ஞானம் சாத்தானின் பரிசோதனைச் சாலை. ஒரு விஞ்ஞானி தன் கண்டுபிடிப்பின் பயன்பாட்டால் மட்டுமே உந்தப்பட்டவனாக இருக்க வேண்டும். என்னதான் உலகமயமாக்கல், தாராளமயவாதம் எல்லாம் நுழைந்தாலும் இந்தியாவின் ஆன்மா இன்னும் கிராமங்களில் இருக்கிறது. ஏழைகளிடம் இருக்கிறது. ஒடுக்கப்பட்டோரிடம் இருக்கிறது. இந்த அறிவியல் ஆய்வின் மூலம் நீங்கள் எப்படி இவர்களை எல்லாம் மேம்படுத்தப் போகிறீர்கள் என நான் அறிந்து கொள்ளலாமா?”

“…”

“அப்படி எந்த மாற்றமும் நிகழாது எனில் என் வரையில் அது அர்த்தமற்ற விஞ்ஞானம். அப்படியான ஒன்றுக்கு நான் என் ஆசி தர முடியாது. என்னை மன்னித்து விடு, மகனே!”

“…”

“இந்திய அரசில் இன்று என் சொல்லுக்கு மதிப்பில்லை. என்ன என்னவோ அர்த்தமற்ற விஞ்ஞானத்திலும் தொழில்நுட்பத்திலும் பணத்தை வாரி இறைக்கிறார்கள். குறிப்பாக அழிவை ஏற்படுத்தும் ஆயுதங்கள். நீயாவது என் கருத்து கேட்பது ஆறுதல் அளிக்கிறது.”

கேகே பிர்லா காலப் பயண‌ முயற்சியைக் கை விடுவதாகச் சொல்லி விடை பெற்றார்.

தாரா அதிர்ச்சியில் மூளையே உறைந்து போய் நின்றாள். இதுதான் அந்தப் புள்ளியா? காலோஸ்மி காணாமல் போனதன் ஆதி விதையா? காந்திதான் அதைக் கொன்றதா? காந்தி உயிர் பிழைத்ததால்தான் நான் என் காலத்துக்குத் திரும்ப முடியவில்லையா!

அமெரிக்க இயற்பியலாளர் கிப் தார்ன் சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது தாராவுக்கு: “All time machines are likely to self-destruct the moment they are activated.” அதுதான் நடந்திருக்கிறது! எல்லாக் காலப் பிரயாண‌க் கதைகளும் அசம்பாவிதமாகவே முடிவது அதனால்தான்.

இந்த இடத்தில் கதையை முடிக்கலாம். ஆனால் இன்னும் கொஞ்சம் மிச்சமிருக்கிறது.

*

1993. தாராவின் வயது 80. காந்தியின் வயது 124. ஜனவரி 30 அன்று புது தில்லியில் பிர்லா இல்லத்தில் நடந்த குண்டு வெடிப்பில் காந்தி செத்துப் போனார். 125 ஆண்டுகள் வாழ வேண்டியவர் ஓராண்டு முன்பே அகாலமாகப் போய்ச் சேர்ந்தார். “பாபர் மசூதி இடிப்பை யார் தடுத்தாலும் அவர்கள் கதியும் இதுவே!” என்று அறைகூவும் துண்டுப் பிரசுரங்களை விட்டுப் போயிருந்தார்கள். தாரா அந்த வாழ்வின் இறுதிப் பிடிப்பும் நெகிழ்ந்தது போல் உணர்ந்தாள். அதே ஆண்டின் டிசம்பர் 6 அன்று அயோத்தியில் பேருக்குப் போட்டிருந்த பாதுகாவல்களை மீறி பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்டது. காந்தி மறுபடி ஒருமுறை செத்தார்.

கேகே பிர்லாவிடம் “காலோஸ்மி திட்டத்தை மறுபடி தொடங்கலாமா?” என்று ஜிடி பிர்லா இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் அட்வான்ஸ்ட் சயின்சஸ் இயக்குநர் தயக்கமாகக் கேட்டார். காந்தி உடனான தன் இறுதிச் சந்திப்பில் அவர் மறுத்தது, எனவே வேண்டாம் என்றார் பிர்லா. அவருக்குப் பிறகு பொறுப்புக்கு வந்த அவரது மகள் ஷோபனாவும் அதை மதித்தார்.

தாரா தமிழ் நாட்டுக்குத் திரும்பத் தீர்மானித்தாள். தனது மண்ணுக்கு; மெட்ராஸூக்கு. அசல் தாரா பிறந்து மூன்று வயதாகி இருந்தது; ஈஸ்வரன் எட்டு வயதைக் கடந்தான் - வெவ்வேறு இடங்களில் இருவரும் வளர்வதை பரவசத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் சூட்சமத் தாரா. ஆனால் தனிமை அவளை வாட்டியது. பேசக் கூட ஆள் இன்றி இருப்பது ஆகக் குரூர நிலை. அதை எதிர்கொள்ள மனதிலேயே கவிதைகள் எழுத ஆரம்பித்தாள்.

2009. தாராவின் வயது 96. தாரா கேம்ப்ரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகம் சென்றாள். ஸ்டீஃபன் ஹாக்கிங் அளித்த டைம் ட்ராவலர் பார்ட்டிக்கு. அங்கே ஈஸ்வரன் நின்றிருந்த இடம் எது ஊகித்து அங்கே போய் அதே போல் குவி வில்லை வழியே பலூனை உற்றுப் பார்த்தாள். அது வெடித்தது. காத்திருந்து விட்டு யாரும் வராததால் அறையை விட்டு வெளியேறிக் கொண்டிருந்த‌ ஹாக்கிங் ச‌ட்டென ஒரு கணம் சக்கர‌ நாற்காலியை நிறுத்தி, அதைத் திருப்பி, பலூன் வெடித்த திசையை உற்றுப் பார்த்தார். “ஹூ இஸ் தட்?” என்றார். தாரா கைக‌ள் கட்டி நின்றிருந்தாள். ஹாக்கிங் பெருமூச்சு விட்டுச் சக்கர நாற்காலியை மறுபடி திருப்பி அங்கிருந்து வெளியேறினார். தாரா அதைக் கண்டு கண்ணீர் உகுக்கலானாள்.

2015. தாராவின் வயது 102. நாட்டில் ஆட்சி மாறி ஓராண்டு ஆகி இருந்தது. மக்களிடையே சகிப்புத்தன்மை அருகிய‌து. அசல் தாரா பிஹெச்டி முடித்து ஜிடி பிர்லா இன்ஸ்டிட்யூட் ஆஃப் அட்வான்ஸ்ட் சயின்சஸில் பணிக்குச் சேர்ந்தாள். அங்கு ஈஸ்வரனைச் சந்தித்தாள். அவர்கள் காதலிக்க ஆரம்பித்தார்கள். எதுவுமே மாறவில்லை. ஒரே முக்கிய‌ வித்தியாசம் அவர்கள் ஆய்வு காலப் பிரயாணம் பற்றியது அல்ல. சூட்சமத் தாரா பெருமூச்சு விட்டாள்.

2025. தாராவின் வயது 112. இரு வீட்டார் பேசி சுமூகமாக ஈஸ்வரன் - தாரா திருமணத்தை முடிவெடுத்திருந்தனர். ஃபிப்ரவரி மத்தியில் கல்யாணம். ஜனவரி மாதத்தின் இறுதியில் அவர்கள் இருவரும் இணைந்து கடந்த‌ பத்தாண்டுகளாக உழைந்த‌ ப்ரொஜெக்டில் ஒரு முக்கியப் பரிசோதனை இருந்தது. அதை முடித்த பிறகு கல்யாணம் என்பதே திட்டம்.

பரிசோதனை வெற்றிகரமாக நடந்த ஜனவரி 30ம் தேதி மாலை ஐந்து மணிக்கு அசல் தாரா காணாமல் போனாள். ஈஸ்வரன் பதறித் தேடினான். மறுநாள் காவல் துறையில் புகார் அளித்தார்கள். முன்பு ஈஸ்வரனை ஒரு தலையாக‌க் காதலித்த ஒருத்தி தாரா யாருடனோ ஓடி விட்டாள் என வதந்தி பரப்பிய‌ கையோடு அவ‌னுக்கு ஆறுதல் கூறினாள்.

அசல் தாராவுக்குப் பதிலாக சூட்சமத் தாரா காலப் பயண உலகிலிருந்து வெளிவந்தாள். இனி அசல் தாராவும் சூட்சமத் தாராவும் ஒன்றேதான். சரியாகப் காலப் பயணம் புகுந்த நாளில் அப்படி நடந்திருக்கிறது. இதுவும் காலோஸ்மி ப்ரொஜெக்டில் இப்போதைக்கு விளக்கமற்ற ஒரு நிகழ்வுதான். அவள் அதை எதிர்பார்க்கவில்லை. அதன் பின்னிருக்கும் இயற்பியல் விதி என்ன என்பதை இனிதான் ஆராய்ந்தறிய வேண்டும். தாரா விளைவு?

முதலில் ஆம்பூர் ஸ்டார் பிரியாணிக்குப் போய் மட்டன் பிரியாணி சாப்பிட்டாள். அம்மா! எத்தனை நெடிய‌ ஆண்டுகள்! புலன்கள் யாவும் முற்றிலும் புதைந்த ஓர் இருண்ட காலம்.

ஒரு சில நிமிட நகர்வில் கூடுதலாக 77 வருடங்கள் சுற்றி வந்திருப்பதை உணர்ந்தாள். அது போக ஏராளமாக வரலாற்றை வேறு மாற்றி விட்டாயிற்று. ஆயாசமாக இருந்தது.

இப்போது அவள் ஈஸ்வரனைச் சந்திக்கலாம், அளவளாவலாம். ஆனால் இத்தேதியில் 35 வயது இருக்க வேண்டியவள் 112 வயதோடு தளர்ந்து நடமாடவே சிரமப்பட்டிருந்தாள்.

தள்ளாடி வந்த தாரா, ஈஸ்வரனைத் தனிமையில் சந்தித்தாள். அவனிடம் பொறுமையாக யாவற்றையும் விளக்கினாள். அது தாராதான் என்பதை அவளது பேச்சு, தர்க்கம், சொல் உச்சரிப்பு, உடல் மொழி எல்லாவற்றிலும் கண்டு கொண்டான். அதை விட முக்கியமாக அவளது கண்களில் பொங்கி வழிந்த காதல் அத்தனை துல்லியமாகப் பொருந்தியது!

தன்னை விட 72 வருடங்கள் மூப்படைந்த கிழவியைச் சின்ன மனத் தொந்தரவும் இன்றி அத்தனை வாஞ்சையுடனும் பிரியத்துடனும் கட்டிக் கொண்டு முத்தமிட்டான் ஈஸ்வரன்.

பத்திரிக்கை அடிக்கப்பட்ட அதே முகூர்த்தம், அதே மண்டபத்தில் தாராவைத் திருமணம் செய்து கொண்டான் ஈஸ்வரன். ஊரே அவனைப் பைத்தியம் என்றது; அவன் வாழ்வைக் கெடுக்க வந்த சூனியக்காரி எனத் தாராவை வசை பாடியது. இரு வீட்டுப் பெற்றோருமே தலையில் அடித்துக் கொண்டு கல்யாணத்துக்கு வரவில்லை. நண்பர்கள் வந்தார்கள். கேலி செய்ய உள்ளடக்கம் கிட்டும் என நமுட்டுச் சிரிப்புடன் வந்தோர் சிலர். ஷோபனா பார்தியா அந்தக் கல்யாணத்துக்கு நேரில் வந்திருந்து அட்சதை தூவி ஆசி வழங்கினார்.

இங்கேயும் கூட‌ கதையை முடிக்கலாம்தான். ஆனால் இன்னும் சிறிது பாக்கியிருக்கிறது.

*

முதலிரவு அறையின் மலர் மஞ்சத்தில் தாராவும் ஈஸ்வரனும் அணைத்துக் கிட‌ந்தார்கள்.

“ஸாரிடா.”

“எதுக்குடி?”

“சூப்பர் ஃபிகரோடு இருந்திருக்க வேண்டியவன் இப்படிக் கிழவியக் கட்டிட்டு கிடக்கற.”

“அதாவது இந்த சோகத்தின் நடுவே சூப்பர் ஃபிகர்னு பீத்திக்கறது உன்னையேதானே?”

“ச்சீய், போடா.”

“லவ் யூ, தாரா.”

“ம். நானும்.”

“எனக்குப் புரியும் தாரா. உன் மனம் அதேதானே! உன்னைக் காதலிக்கறேன்னா என்ன அர்த்தம்? உன் மூளையைத்தானே காதலிக்கிறேன்! அது அப்படியே இருக்கு! உடலும் முக்கியம்தான். ஆனா அது ஒரு காலகட்டம் வரைக்கும்தான். எனக்கு அது முன்கூட்டியே வந்திடுச்சுனு நினைச்சுக்கறேன். அவ்ளோதான். இதில் நீ உன்னை வருத்திக்க ஏதுமில்ல.”

“என் இளமை திரும்ப ஒரு வழி இருக்கு.”

“என்ன?”

“காலோஸ்மி!”

“ஆனா அதுதான் இல்லையே இப்ப!”

“எனக்கு அதை உருவாக்கும் சூத்திரம் முக்கால்வாசி தெரியும். மீதிக்கு நீ உதவனும்.”

“நானா!”

“ஆமா. இப்ப நீ க்ரோனோ-போர்டேஷன் ஆசாமி இல்லதான். ஆனா உன்னால முடியும்.”

“சரி, செஞ்சு?”

“மறுபடி அதே 1948 ஜனவரி 30-க்குப் போகனும்.”

“…”

“அங்கே கோட்ஸேவைத் தடுக்கக்கூடாது. அவனைத் தடுக்கற தாராவைத் தடுக்கனும்.”

“…”

“அப்ப காந்தியின் படுகொலை தடுக்கப்படாது. எனவே பழையபடி பிர்லா நிறுவனம் காலப் பயண ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடுவதைக் காந்தி தடுக்க மாட்டார். அவர்கள் மூலமே காலோஸ்மி இயந்திரம் உருவாக்கப்பட்டு விடும். தாராவாகிய நான் காந்தியோட எடுத்த செல்ஃபியோடு நிகழ்காலத்துக்குத் திரும்பி வந்துடுவேன் பத்திரமா. அப்ப என்ன ஆகும்? நான் கடந்த காலத்தில் 77 வருடம் சிக்கிக் கொள்ள‌ வேண்டி இராது. அப்புறம், இப்ப நாம இருக்கோமே இது போல் பொருந்தாத் திருமணம் நடக்காது. நாம இப்படிப் பேசிட்டிருக்க அவசியமில்ல. அப்புறம் இந்தக் காலோஸ்மிய நாம மறுஆக்கம் செய்ய வேண்டி இராது.”

“ப்ரில்லியண்ட். எப்ப‌ ஆரம்பிக்கலாம்.”

“நாளைக்கே. அதிகபட்சம் ஒரு வருஷம். அதுக்குள்ள முடிக்கனும். ஏன்னா இத்தனை வயசுக்குப் பிறகு நான் உயிருடன் இருக்கும் ஒவ்வொரு ஆண்டுமே அதிர்ஷ்டம்தான்.”

“ம்.”

“உடனே உம்முனு ஆகாதே! பார்த்துக்கலாம்.”

“ம்ம்ம்.”

“அப்புறம் இன்னொரு முக்கிய விஷயம்.”

“என்ன?”

“நான் அப்படி இளம் தாராவாத் திரும்பின பிறகு...”

“தெரியும். க‌ல்யாணம், ஃபர்ஸ்ட் நைட், கஜகஜா...”

“ச்சீய், அதில்ல. காலோஸ்மியை அழிச்சிடனும்.”

“என்ன!”

“வரலாறு மாறாம இருக்கறதுதான் நல்லது. இல்லனா குழப்பம்தான் மிஞ்சும். பிரபஞ்ச விதிகளில் ஓட்டை இருக்கலாம். ஆனா அதைப் பயன்படுத்தனும்னு கட்டாயம் இல்ல!”

“கடவுள் இல்லை என்பதோடு மனிதன் கடவுள் ஆகக்கூடாது என்பதையும் சேர்க்கனும்.”

காலோஸ்மி கண் விழிக்கத் தயாரானது. இங்கே கதையை முடித்துக் கொள்ளலாம். 😊

***

* - டிசம்பர் 6, 2023 அன்று எழுதப்பட்டது