விமர்சனமா? அவதூறா?

எக்ஸைல் பற்றிய என் விமர்சனத்துக்கு எதிர்வினையாய் சில பதிவுகளை சாரு தன் வலைதளத்தில் வெளியிட்டிருக்கிறார். அதற்கு பதிலளித்து சற்று முன் நான் அவருக்கு அனுப்பிய மின்னஞ்சல் இது:

*******

from: Saravanakarthikeyan C. <c.saravanakarthikeyan@gmail.com>
to: Charu Nivedita <charu.nivedita.india@gmail.com>
date: Wed, Dec 14, 2011 at 10:12 AM
subject: விமர்சனமா? அவதூறா?
mailed-by: gmail.com

டியர் சாரு,

சாரு நிவேதிதா என்ற ஒருவருக்கு மட்டும் தான் மரியாதை. அல்லக்கைகளோடெல்லாம் மாரடிக்க விருப்பமில்லை. அதனால் உரையாடலை உங்களோடு மட்டும் மட்டறுத்திக் கொள்ள‌ விரும்புகிறேன்.

ஒருவரின் படைப்பை விமர்சிக்க அவரை விட உயர்ந்த படைப்பாளியாய் இருக்க வேண்டும் என்று சொல்வதே அராஜகமாகப் படவில்லையா? (அப்படியென்றால் ராகுல் டிராவிடைத் தவிர இவ்வுலகில் வேறு யாருமே சச்சின் டெண்டுல்கரின் ஆட்டத்தை விமர்சிக்க முடியாது).

நான் உங்கள் பிரதியை அணுகியது ஒரு வாசகனாகவே; படைப்பாளியாக அல்ல. அதனால் உங்கள் படைப்பை நான் குறை சொன்னால் பதிலுக்கு "நீ என்ன பெரிய படைப்புப் புடுங்கியா?" எனக் கேட்பது அர்த்தமில்லாதது. உங்கள் குழந்தை போஷாக்காய் இல்லை என்று ஆதங்கப்பட்டால் பதிலுக்கு என் குழந்தை சவலைப்பிள்ளை என்று சொல்கிறீர்கள்.

நாவல் பற்றிய எனது விமர்சனத்துக்கு எதிர்வினையாக அது பற்றிய உங்கள் தரப்பு வாதங்களை முன்வைப்பதே முறை. அப்படி அல்லாமல் சம்மந்தமின்றி இதில் என்னுடைய‌ படைப்பை இழுத்திருப்பது உங்களின் பதட்டத்தையே காட்டுகிறது. குஜராத் முதல்வர் நரேந்திர மோடி தன் மீது குற்றம் சாட்டிய ஐபிஎஸ் அதிகாரி சஞ்சீவ் பட் மீது ஃபாஸிச பிஜேபி அரசு வழக்குப் போட்டதற்கும் இதற்கும் பெரிய வித்தியாசம் இல்லை.

என் கவிதைத் தொகுதியின் இடம் என்னவென்று எனக்கு நன்கு தெரியும். அதை விதந்தோதுவீர்கள் என்றெல்லாம் அசட்டுத்தனமாய் எதிர்பார்த்து உங்களை வெளியீட்டிற்கு அழைக்க‌வில்லை. அதன் பேசுபொருள் குறித்து தமிழில் குறிப்பிடத்தகுந்த படைப்புகளை எழுதியவர் என்ற அடிப்படையிலேயே உங்களை அழைத்தேன். அதனால் அன்றைய உங்கள் உரையில் உண்மையில் எனக்கு எந்த வருத்தமும் இல்லை.

அதனால் அன்று நீங்கள் பேசியதற்காய் இப்போது உங்களைப் பழிவாங்குகிறேன் என்பதெல்லாம் முதிர்ச்சியற்ற குதர்க்கப் பேச்சு. அப்படித் திரிப்பதன் மூலம் உண்மையில் நீங்கள் செய்திருப்பது Character Assasination.

மிகுந்த எதிர்ப்பார்ப்புடன் இரவு பத்து மணி நேரம் கண்விழித்து ஒரு நாவலைப் படித்தவனுக்கு அது ஏமாற்றம் தந்தால் இப்படித்தான் எதிர்வினையாற்ற முடியும் (பிடிக்காத நாவலை எப்படி தொடர்ந்து பத்து மணி மேரம் படித்தாய் எனக் கேட்கலாம். விமர்சனம் எழுதத்தான் வேறுவழியின்றி தொடர்ந்து படித்தேன்). ஒருவேளை என் விமர்சனத்தில் துவேஷம் ஏதும் வெளிப்பட்டிருந்தால் அது என் மொழியின் போதாமையாகவே இருத்தல் வேண்டும். அல்லது பகடி என்கிற கலை எனக்குச் சரிவர கைகூடாமல் போயிருக்கலாம்.

என் கவிதை நொபேல் இலக்கியம் என்று எங்கும் மார் தட்டியதாய் எனக்கு நினைவில்லை. அப்படி சொல்லிக் கொள்கிறவர் தன் நாவலை எவ்வளவு தரமாக எழுதியிருக்க‌ வேண்டும் என்பது தான் இங்கு பிரச்சனை.

இப்போதும் என் நிலைப்பாட்டில் எந்த மாற்ற‌மும் இல்லை. "டியர் சாரு" என்று தான் தொடங்கி இருக்கிறேன்; பொறுமையாகவே உரையாடி இருக்கிறேன்; உங்களுக்குப் புரியவைக்கவே பிரியப்படுகிறேன். உங்களின் அடுத்தடுத்த‌ படைப்புகளையும் படிக்கவே செய்வேன். காரணம் உங்கள் படைப்புத்திறன் மீது இன்னமும் மிச்சமிருக்கும் நம்பிக்கையும், எதிர்பார்ப்பும் தான். என் விமர்சனம் என்பது அந்தக் குறிப்பிட்ட படைப்புக்கானது மட்டுமே. படைப்பாளியின் ஒட்டுமொத்த இலக்கிய ஸ்தானத்தை நிறுவும் செயல் அல்ல - வேண்டுமானால் அதன் ஒரு பகுதியாகக் கொள்ளலாம்.

கொஞ்சம் யோசியுங்கள். அவதூறு செய்திருப்பது நானா அல்லது நீங்களா?

- சி.சரவணகார்த்திகேயன்